پاسخ:
خامنه ای، فاضل، سیستانی، مکارم، شبیری و نوری: کوزه ای را که آب نجس در آن فرو رفته اگر در آب کرّ یا جاری (شبیری: آب غیر قلیل) بگذارند به هر جایی از آن که آب برسد پاک می شود و اگر بخواهند باطن آن هم پاک شود باید به قدری در آب بماند که آب به تمام آن فرو رود. [1]
امام: ظاهرش با فرو رفتن در آب کرّ یا جاری پاک می شود و باطن آن در صورتی پاک می شود که آب مطلق تا جایی که نجاست فرو رفته نفوذ کند به طوری که عرفاً بگویند شسته شده و فرو رفتن رطوبت کافی نیست و ظاهراً این امر جز در موارد اندکی محقق نمی شود و اگر در فرو رفتن آب یا در شسته شدن آن به نظر عرف، شک کنیم، پاک نمی شود. [2]
صافی: ظاهرش با فرو رفتن در آب کرّ یا جاری پاک می شود ولی باطنش در صورتی پاک می شود که آب تا جایی که نجاست فرو رفته نفوذ کند و بر آن غلبه کند و اگر نجاست در اعماق آن نفوذ کرده باشد، بنا بر احتیاط واجب باید اول ظرف را خشک کرده و سپس به روشی که گفته شد، تطهیر شود. [3]
خویی، تبریزی و وحید: اگر در آب کرّ یا جاری بگذارند به هر جای آن که آب برسد پاک می شود و اگر بخواهند باطن آن هم پاک شود باید به قدری در آب کرّ یا جاری بماند که آب به تمام آن فرو رود و اگر ظرف رطوبتی داشته باشد که از رسیدن آب به باطن آن مانع باشد باید خشکش نمایند و بعداً در آب کرّ یا جاری بگذارند. [4]
بهجت: ظاهرش با فرو رفتن در آب کرّ یا جاری پاک می شود و باطن آن در صورتی پاک می شود که آب مطلق تا جایی که نجاست فرو رفته نفوذ کند و به اعماق نجس آن برسد و علم به آن لازم است و بنا بر احتیاط واجب اگر نجاست در اعماق آن نفوذ کرده باشد باید اول ظرف را خشک کرده و سپس به روشی که گفته شد، تطهیر شود. [5]