شرط هفتم:
آنکه شغل او مسافرت نباشد، بنابراين شتردار و راننده و چوبدار و کشتيبان و مانند اينها، اگرچه براى بردن اثاثيه منزل خود مسافرت کنند، در غير سفر اول بايد نماز را تمام بخوانند، ولى در سفر اول اگرچه طول بکشد، نمازشان شکسته است.
مساله 1307 :
کسى که شغلش مسافرت است اگر براى کار ديگرى مثلا براى زيارت يا حج مسافرت کند، بايد نماز را شکسته بخواند ولى اگر مثلا شوفر، اتومبيل خود را براى زيارت کرايه دهد و در ضمن خودش هم زيارت کند، بايد نماز را تمام بخواند.
مساله 1308 :
حمله دار يعنى کسى که براى رساندن حاجيها به مکه مسافرت مى‌کند چنانچه شغلش مسافرت باشد بايد نماز را تمام بخواند، و اگر شغلش مسافرت نباشد، بايد شکسته بخواند.
مساله 1309 :
کسى که شغل او حمله دارى است و حاجيها را از راه دور به مکه مى‌برد، چنانچه تمام سال يا بيشتر سال را در راه باشد، بايد نماز را تمام بخواند.
مساله 1310 :
کسى که در مقدارى از سال شغلش مسافرت است، مثل شوفرى که فقط در تابستان يا زمستان اتومبيل خود را کرايه مى‌دهد، بايد در سفرى که مشغول به کارش هست نماز را تمام بخواند و احتياط مستحب آن است که هم شکسته و هم تمام بخواند.
مساله 1311 :
راننده و دوره گردى که در دو سه فرسخى شهر رفت و آمد مى‌کند، چنانچه اتفاقا سفر هشت فرسخى برود ، بايد نماز را شکسته بخواند.
مساله 1312 :
کسى که شغلش مسافرت است، اگر ده روز يا بيشتر در وطن خود بماند،چه از اول قصد ماندن ده روز را داشته باشد چه بدون قصد بماند، بايد در سفر اولى که بعد از ده روز مى رود، نماز را شکسته بخواند.
مساله 1313 :
کسى که شغلش مسافرت است، اگر در غير وطن خود ده روز بماند در سفر اولى که بعد از ده روز مى رود، بايد نماز را شکسته بخواند چه از اول قصد ماندن ده روز را داشته باشد يا نداشته باشد.
مساله 1314 :
کسى که شغلش مسافرت است، اگر شک کند که در وطن خود يا جاى ديگر ده روز مانده يا نه، بايد نماز را تمام بخواند.
مساله 1315 :
کسى که در شهرها سياحت مى‌کند و براى خود وطنى اختيار نکرده، بايد نماز را تمام بخواند.
مساله 1316 :
کسى که شغلش مسافرت نيست، اگر مثلا در شهرى يا دهى جنسى دارد که براى حمل آن مسافرتهاى پى در پى مى‌کند بايد نماز را شکسته بخواند.
مساله 1317 :
کسى که از وطنش صرف نظر کرده و مى‌خواهد وطن ديگرى براى خود اختيار کند، اگر شغلش مسافرت نباشد بايد در مسافرت نماز را شکسته بخواند.