احکام غسل ميّت
مسأله 476 :
واجب است ميّت را سه غسل بدهند، اول به آبى که با سدر مخلوط باشد. دوم به آبى که با کافور مخلوط باشد و سوم با آب خالص.
مسأله 477 :
سدر و کافور بايد به اندازه اى زياد نباشد که آب را مضاف کند و به اندازه اى هم کم نباشد که نگويند سدر و کافور با آب مخلوط شده است.
مسأله 478 :
اگر سدر و کافور به اندازه اى که لازم است پيدا نشود، بنابر احتياط واجب بايد مقدارى که به آن دسترسى دارند در آب بريزند.
مسأله 479 :
کسى که براى حج، احرام بسته است اگر پيش از تمام کردن سعى بين صفا و مروه بميرد، نبايد او را با آب کافور غسل دهند و بجاى آن بايد با آب خالص غسلش بدهند و همچنين اگر در احرام عمره پيش از کوتاه کردن مو بميرد.
مسأله 480 :
اگر سدر و کافور يا يکى از اينها پيدا نشود، يا استعمال آن جايز نباشد مثل آن که غصبى باشد، بايد به جاى هر کدام که ممکن نيست، ميّت را با آب خالص غسل بدهند.
مسأله 481 :
کسى که ميّت را غسل مى دهد، بايد مسلمان و بالغ و عاقل باشد و مسايل غسل را هم بداند.
صفحه 191
مسأله 482 :
کسى که ميّت را غسل مى دهد، بايد قصد قربت داشته باشد يعنى غسل را براى انجام فرمان خداوند عالم بجا آورد و اگر به همين نيّت تا آخر غسل سوم باقى باشد کافى است و تجديد نيت لازم نيست.
مسأله 483 :
غسل بچه مسلمان اگرچه زنازاده باشد، واجب است. و کسى که از بچگى ديوانه بوده و به حال ديوانگى بالغ شده، چنانچه پدر و مادر او يا يکى از آنان مسلمان باشند، بايد او را غسل داد.
مسأله 484 :
بچه سقط شده را اگر چهار ماه يا بيشتر دارد، بايد غسل بدهند و اگر چهار ماه ندارد، بايد در پارچه اى بپيچند و بدون غسل دفن کنند.
مسأله 485 :
اگر مرد، زن را و زن، مرد را غسل بدهد باطل است ولى زن مى تواند شوهر خود را غسل دهد و شوهر هم مى تواند زن خود را غسل دهد; اگرچه احتياط مستحب آن است که زن، شوهر خود و شوهر، زن خود را غسل ندهد، مگر اين که وصيتى در ميان باشد.
مسأله 486 :
مرد مى تواند دختر بچه اى را که سن او از سه سال بيشتر نيست; غسل دهد. زن هم مى تواند پسر بچه اى را که سه سال بيشتر ندارد، غسل دهد.
مسأله 487 :
اگر جايى از بدن ميّت، نجس باشد بايد پيش از آن که آنجا را غسل بدهند، آب بکشند و احتياط مستحب آن است که تمام بدن ميّت، پيش از شروع به غسل پاک باشد.
مسأله 488 :
غسل ميّت مثل غسل جنابت است و احتياط واجب آن است که تا غسل ترتيبى ممکن است، ميّت را غسل ارتماسى ندهند و احتياط مستحب آن است که در غسل ترتيبى، هر يک از سه قسمت بدن را در آب فرو نبرند، بلکه آب را روى آن بريزند.
مسأله 489 :
کسى را که در حال حيض يا در حال جنابت مرده، لازم نيست غسل حيض يا غسل جنابت بدهند، بلکه همان غسل ميّت براى او کافى است.
مسأله 490 :
براى غسل دادن ميّت، نبايد مزد بگيرند ولى مزد گرفتن براى کارهاى مقدماتى غسل، حرام نيست.
مسأله 491 :
اگر آب پيدا نشود، يا استعمال آن مانعى داشته باشد بايد عوض هر غسل،
صفحه 192
ميّت را يک تيمّم بدهند.
مسأله 492 :
کسى که ميّت را تيمّم مى دهد روبه روى ميّت قرار مى گيرد و دست خود را بر زمين مى زند و به صورت و پشت دست هاى ميّت مى کشد و بهتر است علاوه بر اين دست ميّت را به زمين بزند و به صورت و پشت دست هايش بکشد.