مسأله ۱۰۹.:
مرد باید در حال نماز- هرچند کسی او را نبیند یا در تاریکی کامل باشد - عورتهای جلو و پشت را بپوشاند و بهتر است که از ناف تا زانو را بپوشاند. البته نماز اقتضا دارد که انسان با جامه کامل به حضور معبود برود.
مسأله ۱۱۰.:
زن باید در حال نماز، تمام بدن خود، حتی سر و مو را بپوشاند؛ ولی پوشاندن صورت به مقداری که در وضو شسته می شود، نیز پوشاندن دستها تا مچ و پاها تا مچ (ظاهر قدم و باطن آن لازم نیست، هر چند احتیاط مستحب پوشاندن باطن پاست. برای اطمینان به پوشیده شدن مواضع لازم، باید مقداری از اطراف آنها را بپوشاند. پوشانیدن موهای مصنوعی و زیورها، لازم نیست، مگر برای حفظ از نامحرم.
مسأله ۱۱۱.:
نماز قضا و مستحب، مانند نماز واجب اداست که باید پوشاندن مرد و زن رعایت شود و نماز احتیاط و قضای سجده و قضای تشهد، حکم نماز واجب را دارند؛ اما در سجده سهو پوشاندن شرط نیست، هرچند احتیاط در پوشاندن است. سجدۂ تلاوت قرآن و سجده شکر، مشروط به آن نیستند.
مسأله ۱۱۲.:
آنچه مشروط به پوشاندن است، اعم از نماز و لواحق آن، اگر عمدا یا با تقصیر در یادگیری حکم شرعی، بدون پوشاندن انجام شود، باطل است و باید اعاده شود.
مسأله ۱۱۳.:
هر گاه بر اثر وزش باد یا غفلت نمازگزار، عورت او ظاهر شد و هیچ ذکر و عمل واجب در نماز را، با آن حالت انجام نداد و فورا آن را پوشاند، نماز باطل نمی شود و اگر بعد از نماز یا چیزی که مانند نماز، مشروط به پوشاندن است، معلوم شود که عورت پیدا بوده، اعاده لازم نیست.|
مسأله ۱۱۴.:
عورت نمازگزار باید در تمام حالتهای نماز پوشیده باشد و اگر لباسی در بردارد که فقط در برخی حالتها آن را می پوشاند، نه در حالت دیگر، چنانچه در حالت دیگر با وسیله جداگانه پوشیده شود، نماز صحیح است، هر چند احتیاط مستحب، آن است که با جامه کامل، نماز را اقامه کند.
مسأله ۱۱۵.:
آنچه در نماز واجب است، پوشاندن عورت است؛ خواه با پارچه و خواه با کاغذ، برگ درخت و ساتر دیگر، هرچند احتیاط مستحب آن است که در صورت نبودن لباس، از پوشش گیاهی استفاده شود.
مسأله ۱۱۶.:
اگر برای مرد هیچ ساتری در دسترس نیست، می تواند در حالت ناچاری عورتها را با گل و مانند آن بپوشاند و نماز را اقامه کند و احتیاط مستحب، آن است که نماز را با ایماء و اشاره به جای رکوع و سجود، اعاده نماید.
مسأله ۱۱۷.:
کسی که پوشاک نماز را ندارد و از دسترسی به آن تا آخر وقت نا امید است، می تواند نماز را در اول وقت، برابر وظیفه کسی که ساتر ندارد اقامه کند. چنانچه تا پایان وقت به ساتر دسترسی پیدا کرد، نماز را اعاده نماید و اگر احتمال دهد تا پایان وقت به ساتر دسترسی پیدا می کند، مانعی نیست که «رجائا نماز را اقامه کند؛ ولی اگر به ساتر دسترسی یافت، باید نماز را اعاده نماید.
مسأله ۱۱۸.:
کسی که هیچ وسیله پوشاندن عورت، لباس، برگ، کاغذ و مانند آن، ندارد و نامحرمی نیست تا به او نگاه کند، می تواند ایستاده و با اشاره به ركوع و سجود، نماز را اقامه کند و احتیاط مستحب، اعاده آن با رکوع و سجود عادی است و اگر نامحرمی او را می بیند، باید نماز را نشسته اقامه کند و رکوع و سجود را با اشاره انجام دهد و برای سجود، سر را قدری پایین تر آورد.