شرایط لباس نمازگزار (آیت الله سید علی سیستانی)

شرايط لباس نمازگزار

مسأله 806 :

لباس نمازگزار شش شرط دارد : اول آن که پاک باشد.

دوم آن که مباح باشد.

سوم آن که از اجزاء مردار نباشد.

چهارم آن که از حيوان حرام گوشت نباشد پنجم و ششم آن که اگر نمازگزار مرد است , لباس او ابريشم خالص و طلا باف نباشد.

و تفصيل اينها در مسايل آينده گفته مى شود.

( شرط اول ).

مسأله 807 :

شـرط اول لـبـاس نـمازگزار بايد پاک باشد , و اگر کسى در حال اختيار با بدن يا لباس نجس نماز بخواند , نمازش باطل است .

مسأله 808 :

کـسـى که از روى تقصير نمى داند با بدن و لباس نجس نماز باطل است , اگر با بدن يا لباس نجس نماز بخواند , بنابر احتياط لازم , نمازش باطل مى باشد.

مسأله 809 :

اگـر بـه واسـطـه ندانستن مسأله از رو تقصير چيز نجس را نداند نجس است , مثلا نداند عرق کافر نجس است و با آن نماز بخواند نمازش بنابر احتياط لازم باطل است .

مسأله 810 :

اگر کسى يقين دارد که بدن يا لباسش نجس نيست و بعد از نماز بفهمد نجس بوده نمازش صحيح است .

مسأله 811 :

اگـر فـرامـوش کند که بدن يا لباسش نجس است , و در بين نماز يا بعد از آن يادش بيايد , چنانچه فـرامـوشـى او از روى اهـمـال و بى اعتنايى بوده بايد بنابر احتياط لازم نماز را دوباره بخواند و اگر وقت گـذشـته قضا نمايد , و در غير اين صورت لازم نيست نماز را دوباره بخواند ولى اگر در ميان نماز يادش بيايد بايد به دستورى که در مسأله بعد گفته مى شود عمل کند.

مسأله 812 :

کـسـى که در وسعت وقت مشغول نماز است اگر در بين نماز ملتفت شود که بدن يا لباسش نجس شـده و احـتـمـال دهد که بعد از شروع در نماز نجس شده باشد در صورتى که آب کشيدن بدن يا لباس يا عـوض کردن لباس يا بيرون آوردن آن نماز را به هم نمى زند در بين نماز بدن يا لباس را آب بکشد يا لباس را عـوض نـمـايد يا اگر چيز ديگرى عورت او را پوشانده لباس را بيرون آورد ولى چنانچه طورى باشد که اگـر بـدن يـا لـبـاس را آب بکشد يا لباس را عوض کند يا بيرون آورد نماز به هم مى خورد يا اگر لباس را بيرون آورد برهنه مى ماند بايد بنابر احتياط لازم نماز را دوباره با لباس پاک بخواند.

مسأله 813 :

کـسـى کـه در تنگى وقت مشغول نماز است اگر در بين نماز ملتفت شود که لباسش نجس شده و احـتمال دهد که پس از شروع در نماز نجس شده باشد در صورتى که آب کشيدن يا عوض کردن يا بيرون آوردن لـبـاس نماز را به هم نمى زند و مى تواند لباس را بيرون آورد بايد لباس را آب بکشد يا عوض کند , يا اگر چيز ديگرى عورت او را پوشانده لباس را بيرون آورد و نماز را تمام کند , اما اگر چيز ديگرى عورت او را نپوشانده و لباس را هم نمى تواند آب بکشد يا عوض کند , بايد با همان لباس نجس نماز را تمام کند.

مسأله 814 :

کـسـى کـه در تنگى وقت مشغول نماز است , اگر در بين نماز ملتفت شود که بدن او نجس شده و احـتـمـال دهـد کـه پـس از شروع در نماز نجس شده باشد در صورتى که آب کشيدن بدن نماز را به هم نـمـى زند بدن را آب بکشد و اگر نماز را به هم مى زند بايد با همان حال نماز را تمام کند و نماز او صحيح است .

مسأله 815 :

کـسـى کـه در پاک بودن بدن يا لباس خود شک دارد چنانچه جستجو نمايد و چيزى در آن نبيند و نماز بخواند و بعد از نماز بفهمد که بدن يا لباسش نجس بوده نماز او صحيح است ولى اگر جستجو نکرده باشد بنابر احتياط لازم بايد نمازش را دوباره بخواند و چنانچه وقت گذشته قضا نمايد.

مسأله 816 :

اگـر لباس را آب بکشد و يقين کند که پاک شده است و با آن نماز بخواند , و بعد از نماز بفهمد پاک نشده نمازش صحيح است .

مسأله 817 :

اگر خونى در بدن يا لباس خود ببيند و يقين کند که از خونهاى نجس نيست .

مـثـلا يقين کند که خون پشه است , چنانچه بعد از نماز بفهمد که از خونهايى بوده که نمى شود با آن نماز خواند , نمازش صحيح است .

مسأله 818 :

اگـر يقين کند خونى که در بدن يا لباس او است خون نجسى است که نماز با آن صحيح است , مثلا يـقين کند خون زخم و دمل است چنانچه بعد از نماز بفهمد خونى بوده که نماز با آن باطل است , نمازش صحيح است .

مسأله 819 :

اگر نجس بودن چيزى را فراموش کند و بدن يا لباسش با رطوبت به آن برسد , و در حال فراموشى نماز بخواند و بعد از نماز يادش بيايد نمازش صحيح است .

ولـى اگـر بدنش با رطوبت به چيزى که نجس بودن آن را فراموش کرده برسد و بدون اين که خود را آب بـکـشد , غسل کند و نماز بخواند غسل و نمازش باطل است , مگر اين که طورى باشد که به غسل نمودن , بـدن نـيز پاک شود , و نيز اگر جايى از اعضا وضو با رطوبت به چيزى که نجس بودن آن را فراموش کرده بـرسد و پيش از آن که آنجا را آب بکشد , وضو بگيرد و نماز بخواند , وضو و نمازش باطل مى باشد , مگر اين که طورى باشد که به وضو گرفتن اعضا وضو نيز پاک شود.

مسأله 820 :

کسى که فقط يک لباس دارد , اگر بدن و لباسش نجس شود و به اندازه آب کشيدن يکى از آنها آب داشته باشد , احتياط لازم اين است که بدن را آب کشيده با لباس نجس نماز بخواند و جايز نيست که لباس را آب کشيده و با بدن نجس نماز بخواند ولى در صورتى که نجاست لباس بيشتر يا شديدتر باشد مخير است که هر کدام را مى خواهد آب بکشد.

مسأله 821 :

کـسى که غير از لباس نجس , لباس ديگرى ندارد , بايد با لباس نجس نماز بخواند و نمازش صحيح است .

مسأله 822 :

کسى که دو لباس دارد , اگر بداند يکى از آنها نجس است و نداند کدام يک آنها است , چنانچه وقت دارد , بـايد با هر دو لباس نماز بخواند مثلا اگر مى خواهد نماز ظهر و عصر بخواند بايد با هر کدام يک نماز ظهر و يک نماز عصر بخواند , ولى اگر وقت تنگ است , با هر کدام نماز بخواند کافى است .

( شرط دوم ).

مسأله 823 :

شـرط دوم لباس نمازگزار بايد مباح باشد , و کسى که مى داند پوشيدن لباس غصبى حرام است , يا اين که از روى تقصير حکم مسأله را نداند اگر عمدا در آن لباس نماز بخواند بنابر احتياط باطل است .

ولى در چيزهايى که به تنهايى عورت را نمى پوشاند و هم چنين چيزهايى که فعلا نمازگزار آنها را نپوشيده مانند دستمال بزرگ يا لنگى که در جيب گذاشته شود اگر چه بشود عورت را با آنها پوشانيد , و هم چنين چـيـزهايى که نمازگزار آنها را پوشيده ولى ساتر مباح ديگرى دارد , در تمام اين صور غصبى بودن آنها به نماز ضررى ندارد هر چند احتياط در ترک است .

مسأله 824 :

کـسـى که مى داند پوشيدن لباس غصبى حرام است , ولى حکم نماز خواندن در آن را نمى داند اگر عمدا با لباس غصبى نماز بخواند به تفصيلى که در مسأله قبلى گف ته شد نمازش بنابر احتياط باطل است .

مسأله 825 :

اگـر نـداند که لباس او غصبى است يا فراموش کند و با آن لباس نماز بخواند , نمازش صحيح است ولى اگر کسى خودش لباس را غصب نمايد و فراموش کند که غصب کرده است و با آن نماز بخواند نمازش بنابر احتياط باطل است .

مسأله 826 :

اگر نداند يا فراموش کند که لباس او غصبى است و در بين نماز بفهمد , چنانچه چيز ديگرى عورت او را پوشانده است و مى تواند فورا يا بدون اين که موالات ( يعنى پى در پى بودن نماز ) به هم بخورد , لباس غـصـبى را بيرون آورد , بايد آن را بيرون آورد , و اگر چيز ديگرى عورت او را نپوشانده , يا نمى تواند لباس غصبى را فورا بيرون آورد , يا اگر بيرون آورد پى در پى بودن نماز به هم مى خورد.

در صـورتـى کـه بـه مـقدار يک رکعت هم وقت داشته باشد , بايد نماز را بشکند و با لباس غير غصبى نماز بـخواند , و اگر به اين مقدار وقت ندارد , بايد در حال نماز لباس را بيرون آورد و به دستور نماز برهنگان , نماز را تمام نمايد.

مسأله 827 :

اگر کسى براى حفظ جانش با لباس غصبى نماز بخواند يا مثلا براى اين که دزد لباس غصبى را نبرد با آن نماز بخواند نمازش صحيح است .

مسأله 828 :

اگـر بـا عـيـن پـولى که خمس آن را نداده لباس بخرد , حکم نماز خواندن در آن لباس حکم نماز خواندن در لباس غصبى است .

( شرط سوم ).

مسأله 829 :

شـرط سـوم لباس نمازگزار ( حتى چيزهايى که به تنهايى عورت را نمى پوشاند بنابر احتياط لازم ) بـايد از اجزاء مردار حيوانى که خون جهنده دارد , يعنى حيوانى که اگر رگش را ببرند خون از آن جستن مـى کند نباشد , بلکه اگر از مردار حيوانى که مانند ماهى و مار خون جهنده ندارد لباس تهيه کند احتياط مستحب آن است که با آن نماز نخواند.

مسأله 830 :

هرگاه چيزى از مردار نجس مانند گوشت و پوست آن که روح داشته همراه نمازگزار باشد صحت نمازش بعيد نيست .

مسأله 831 :

اگـر چـيـزى از مردار حلال گوشت ـ مانند مو و پشم که روح ندارد - همراه نمازگزار باشد , يا با لباسى که از آنها تهيه کرده اند , نماز بخواند نمازش صحيح است .

( شرط چهارم ).

مسأله 832 :

شرط چهارم لباس نمازگزار ـ غير چيزهايى که به تنهايى عورت را نمى پوشاند مثل جوراب ـ بايد از اجـزاء درنـدگـان بـلکه بنابر احتياط لازم از مطلق حيوان حرام گوشت نباشد و هم چنين بايد که بدن و لباسش به بول و يا مدفوع يا عرق يا شير يا موهاى آن حيوان آلوده نباشد , ولى اگر يک موى حيوان مثلا بر لـبـاس او بـاشـد ضرر ندارد و هم چنين است اگر چيزى از آنها را مثلا در قوطى گذاشته و با خود حمل نمايد.

مسأله 833 :

اگـر آب دهـان يـا بـيـنـى يا رطوبت ديگرى از حيوان حرام گوشت , مانند گربه بر بدن يا لباس نـمـازگزار باشد , چنانچه تر باشد نماز باطل است , و اگر خشک شده و عين آن برطرف شده باشد , نماز صحيح است .

مسأله 834 :

اگر مو و عرق و آب دهان کسى بر بدن يا لباس نمازگزار باشد اشکال ندارد و هم چنين جايز است با مرواريد و موم و عسل نماز بخواند.

مسأله 835 :

اگـر شـک داشته باشد که لباس از حيوان حلال گوشت است يا حرام گوشت , چه در داخله تهيه شده باشد چه در خارجه , جايز است که با آن نماز بخواند.

مسأله 836 :

معلوم نيست که صدف از اجزاء حيوان حرام گوشت باشد پس جايز است که انسان با آن نماز بخواند.

مسأله 837 :

پـوشيدن خز خالص و هم چنين سنجاب در نماز اشکال ندارد , ولى احتياط مستحب آن است که با پوست سنجاب نماز نخوانند.

مسأله 838 :

اگـر بـا لـبـاسـى که نمى داند يا فراموش کرده که از حيوان حرام گوشت است نماز بخواند , بنابر احتياط مستحب آن نماز را دوباره بخواند.

( شرط پنجم ).

مسأله 839 :

شـرط پنجم پوشيدن لباس طلا باف براى مردان حرام است و نماز با آن باطل است , ولى براى زنان در نماز و غير نماز اشکال ندارد.

مسأله 840 :

پوشيدن طلا مثل آويختن زنجير طلا به سينه و انگشترى طلا به دست کردن , و بستن ساعت مچى طلا به دست , و عينک طلا گذاشتن براى مرد حرام , و نماز خواندن با آنها باطل است .

ولى براى زن در نماز و غير نماز اشکال ندارد.

مسأله 841 :

اگر مردى نداند يا فراموش کند که انگشترى يا لباس او از طلا است , يا شک داشته باشد و با آن نماز بخواند , نمازش صحيح است .

( شرط ششم ).

مسأله 842 :

شـرط شـشم لباس مرد نمازگزار حتى عرق چين و بند شلوار او بنابر احتياط مستحب بايد ابريشم خالص نباشد و در غير نماز هم پوشيدن آن براى مردان حرام است .

مسأله 843 :

اگـر تـمام آستر لباس يا مقدارى از آن ابريشم خالص باشد پوشيدن آن براى مرد حرام و نماز در آن باطل است .

مسأله 844 :

لـبـاسـى را که نمى داند از ابريشم خالص است يا چيز ديگر جايز است بپوشد و نماز در آن نيز اشکال ندارد.

مسأله 845 :

دستمال ابريشمى و مانند آن اگر در جيب مرد باشد اشکال ندارد , و نماز را باطل نمى کند.

مسأله 846 :

پوشيدن لباس ابريشمى براى زن , در نماز و غير نماز اشکال ندارد.

مسأله 847 :

پـوشـيـدن لباس غصبى و ابريشمى خالص و طلا باف در حال ناچارى مانعى ندارد , و نيز کسى که ناچار است لباس بپوشد و لباس ديگرى غير از اينها ندارد , مى تواند با اين لباسها نماز بخواند.

مسأله 848 :

اگر غير از لباس غصبى لباس ديگرى ندارد , و ناچار نيست لباس بپوشد , بايد به دستورى که براى برهنگان گفته شد نماز بخواند.

مسأله 849 :

اگـر غـيـر از لـباسى که از حيوان درنده تهيه شده لباس ديگرى ندارد , چنانچه در پوشيدن لباس ناچار باشد , مى تواند با همان لباس نماز بخواند و اگر ناچار نباشد بايد به دستورى که براى برهنگان گفته شـد نـمـاز را بـه جـا آورد , و اگر غير از لباسى که از حيوان حرام گوشت - غير درنده - تهيه شده لباس ديگرى ندارد چنانچه ناچار به پوشيدن آن لباس نباشد احتياط لازم آن است که دو بار نماز بخواند يک بار با آن لباس و بار ديگر هم به دستورى که براى برهنگان گفته شد.

مسأله 850 :

اگـر مرد غير از لباس ابريشمى خالص يا طلا باف , لباس ديگرى نداشته باشد , چنانچه در پوشيدن لباس ناچار نباشد , بايد به دستورى که براى برهنگان گفته شد نماز بخواند.

مسأله 851 :

اگـر چـيزى ندارد که در نماز عورت خود را با آن بپوشاند واجب است اگر چه به کرايه يا خريدارى باشد , تهيه نمايد.

ولى اگر تهيه آن به قدرى پول لازم دارد که نبست به دارايى او زياد است يا طورى است که اگر پول را به مصرف لباس برساند به حال او ضرر دارد , مى تواند به دستورى که براى برهنگان گفته شد نماز بخواند.

مسأله 852 :

کسى که لباس ندارد , اگر ديگرى لباس به او ببخشد يا عاريه دهد , چنانچه قبول کردن آن براى او مـشـقت نداشته باشد بايد قبول کند , بلکه اگر عاريه کردن يا طلب بخشش براى او سخت نيست , بايد از کسى که لباس دارد , طلب بخشش يا عاريه نمايد.

مسأله 853 :

پوشيدن لباسى که پارچه يا رنگ يا دوخت آن براى کسى که مى خواهد آن را بپوشد معمول نيست , در صـورتى که موجب هتک حرمت و خوارى او باشد حرام است , ولى اگر با آن لباس نماز بخواند هر چند ساترش فقط آن باشد نمازش صحيح است .

مسأله 854 :

اگـر مرد لباس زنانه و زن لباس مردانه بپوشد در صورتى که زي خود قرار دهد بنابر احتياط حرام است ولى نماز خواندن با آن در هر صورت صحيح است .

مسأله 855 :

کـسـى کـه بـايد خوابيده نماز بخواند اگر لحافش از اجزاء حيوان درنده - بلکه مطلق حيوان حرام گـوشت بنابر احتياط لازم - باشد يا نجس يا از ابريشم باشد در صورتى که پوشيدن بر آن صدق کند , نماز در آن نيز جايز نيست , ولى مجرد روى خود کشيدن آن عيبى ندارد و ضرر به نماز نمى رساند و اما تشک به هـر حـال عـيب ندارد , مگر اينکه مقدارى از آن را به خود بپيچد که در عرف پوشيدن گفته شود , در اين صورت حکم آن حکم لحاف است .