بيمه
مسأله :
بيمه عقدى است بين بيمه کننده و بيمه‌گر (دولت، شرکت، شخص) و لازم الاجرا مى‌باشد و با هر لفظى چه عربى و يا غير عربى يا با هر کارى نظير کتابت، اجرا مى‌شود، و آن عقد اين است که بيمه‌گر در برابر پولى که مى‌گيرد خسارتهاى وارده را جبران مى‌کند و آن اقسامى دارد: بيمه تجارتى، ساختمانى، وسايل نقليه، کارمندان و کارگران، بيمه عمر و مانند آن، که همه اقسام آن صحيح و لازم الاجر است.
مسأله :
طرفين بيمه بايد رشيد باشند و بتوانند در مال خود تصرّف کنند و قرارداد از روى اراده و اختيار انجام شود و بايد مجهول نباشد و تمام خصوصيّات را معيّن کنند، مثلاً تعيين کنند مورد بيمه را يا اقساطى که بيمه کننده بايد بپردازد و همچنين تعيين کنند خطرهايى که موجب خسارت مى‌شود و تعيين کنند قيمت چيزى که بيمه شده است و مانند آن.
مسأله :
اگر دو نفر يا بيشتر، شرکتى يا مؤسّسه‌اى و مانند آن را تأسيس کنند و هر يک از شرکاء و يا يکى از آنها شرط کند که چنانچه ضرر يا حادثه‌اى واقع شود آن ضرر را جبران کند، در صورت وقوع حادثه واجب است به اين شرط عمل شود.