نصاب شتر‌‌ (آیت الله سید موسی شبیری زنجانی)

مسأله 1918 :

شتر دوازده نصاب دارد:

اوّل:

پنج شتر؛

و زکات آن یک گوسفند است و تا شماره شتر به این مقدار نرسد زکات ندارد

دوم:

ده شتر؛

و زکات آن دو گوسفند است.

سوم:

پانزده شتر؛

و زکات آن سه گوسفند است.

چهارم:

بیست شتر؛

و زکات آن چهار گوسفند است.

پنجم:

بیست و پنج شتر؛

و زکات آن پنج گوسفند است.

ششم:

بیست و شش شتر؛ و زکات آن یک شتر است که داخل سال دوم شده باشد.

هفتم:

سی و شش شتر؛ و زکات آن یک شتر است که داخل سال سوّم شده باشد.

هشتم:

چهل و شش شتر؛ و زکات آن یک شتر است که داخل سال چهارم شده باشد.

نهم:

شصت و یک شتر؛ و زکات آن یک شتر است که داخل سال پنجم شده باشد.

دهم:

هفتاد و شش شتر؛ و زکات آن دو شتر است که داخل سال سوم شده باشد.

یازدهم:

نود و یک شتر؛ و زکات آن دو شتر است که داخل سال چهارم شده باشد.

دوازدهم:

صد و بیست و یک شتر و بالاتر از آن است که باید چهل تا چهل تا حساب کند و برای هر چهل تا یک شتری بدهد که داخل سال سوم شده باشد، یا پنجاه تا پنجاه تا حساب کند و برای هر پنجاه تا یک شتری بدهد که داخل سال چهارم شده باشد و یا با چهل و پنجاه حساب کند، ولی در هر صورت باید طوری حساب کند که چیزی باقی نماند یا اگر چیزی باقی می‌ماند به ده نرسد، مثلاً اگر صد و چهل شتر دارد، باید برای صد تا، دو شتری که داخل سال چهارم شده و برای چهل تا، یک شتری که داخل سال سوم شده بدهد.

شتری که در زکات داده می‌شود باید ماده باشد و لازم نیست از همان شترها بدهد بلکه اگر شتر دیگری بدهد یا مطابق قیمت شتر پول بدهد کافی است.

مسأله 1919 :

زکات مابین دو نصاب، واجب نیست، پس اگر شماره شترهایی که دارد از نصاب اوّل که پنج است بگذرد، تا به نصاب دوم که ده تاست نرسیده، فقط باید زکات پنج‌تای آن را بدهد و همچنین است در نصاب‌های بعد.