احکام غسل جنابت
سوال 167 :
آيا شخص جنب مى‌تواند در صورت تنگى وقت با تيمم و نجاست بدن و لباس نماز بخواند يا اين که بايد بعد از تطهير و غسل، نماز را قضا نمايد؟ ج: اگر وقت به مقدارى نيست که بدن و لباسش را تطهير کند و يا لباس خود را عوض نمايد و به علت سردى هوا و مانند آن نمى‌تواند نماز خود را برهنه هم بخواند، بايد نماز را با تيمم بدل از غسل جنابت با همان لباس نجس بخواند. اين نماز مجزى است و قضاى آن بر او واجب نيست.
سوال 168 :
آيا رسيدن منى به داخل رحم بدون دخول، سبب جنابت زن مى‌شود؟ ج: در اين صورت جنابت محقق نمى‌شود.
سوال 169 :
آيا بر زنان پس از انجام معاينات داخلى با وسائل طبى غسل واجب مى‌گردد؟ ج: تا زمانى که منى خارج نشود، غسل واجب نيست.
سوال 170 :
اگر دخول به مقدار حشفه صورت بگيرد، ولى منى خارج نشود و زن نيز به مرحله اوج لذت نرسد، آيا غسل فقط بر زن واجب است يا فقط بر مرد يا بر هر دو؟ ج: با تحقق دخول، ولو به مقدار حشفه، غسل بر هر دو واجب است.
سوال 171 :
در مورد احتلام زنان، در چه صورتى غسل جنابت بر آنان واجب مى‌شود؟ و آيا رطوبتى که هنگام ملاعبه و شوخى با همسر از آنان خارج مى‌شود، حکم منى را دارد؟ و آيا بدون سست شدن بدن و رسيدن به اوج لذت، غسل بر آنها واجب مى‌شود؟ بطور کلى در زنان بدون نزديکى، جنابت چگونه تحقق مى‌يابد؟ ج: اگر زن به اوج لذت جنسى برسد و در آن حال مايعى از او خارج شود جنابت محقق شده و غسل بر او واجب مى‌شود و اگر شک کند که به اين مرحله رسيده يا نه و يا شک در خروج مايع داشته باشد، غسل واجب نيست.
سوال 172 :
آيا خواندن کتاب و يا ديدن فيلمهائى که موجب تحريک شهوت مى‌شود، جائز است؟ ج: جايز نيست.
سوال 173 :
اگر زن بعد از نزديکى همسرش با وى، در حالى که منى در رحم او باقى مانده است، بلافاصله غسل نمايد و بعد از غسل، منى از رحم خارج شود، آيا غسل او صحيح است؟ آيا منى خارج شده بعد از غسل، پاک است يا نجس و موجب جنابت مجدد مى‌شود يا خير؟ ج: غسل او صحيح است و رطوبتى که بعد از غسل از او خارج مى‌شود، اگر منى باشد نجس است، ولى اگر منى مرد باشد، باعث جنابت مجدد نمى‌شود.
سوال 174 :
مدتى است که مبتلا به شک در غسل جنابت شده‌ام، به طورى که با همسرم نزديکى نمى‌کنم. با اين حال حالتى غيرارادى به من دست مى‌دهد که گمان مى‌کنم غسل جنابت بر من واجب شده است و حتى هر روز دو يا سه بار غسل مى‌کنم، و اين شک مرا آزار مى‌دهد، تکليف من چيست؟ ج: با شک در جنابت حکم جنابت مترتب نمى‌شود، مگر اين که رطوبتى از شما خارج شود که همراه با علامتهاى شرعى خروج منى باشد يا يقين به خروج منى داشته باشيد.
سوال 175 :
آيا غسل جنابت در حال حيض صحيح است، به طورى که مسقط تکليف زن جنب باشد؟ ج: صحت غسل در فرض مذکور محل اشکال است.
سوال 176 :
اگر زن در حال حيض، جنب يا در حال جنابت حايض شود، آيا بعد از پاک شدن از حيض هر دو غسل بر او واجب است؟ يا اين که با حدوث جنابت در حال حيض، غسل جنابت بر او واجب نيست زيرا در موقع جنابت پاک نبوده است؟ ج: در هر دو صورت، علاوه بر غسل حيض، غسل جنابت هم واجب است، ولى جايز است که در مقام عمل، به غسل جنابت اکتفا کند، ليکن احوط اين است که نيت هر دو غسل را بنمايد.
سوال 177 :
در چه صورتى حکم مى‌شود که رطوبت خارج شده از مرد منى است؟ ج: اگر همراه با شهوت، جستن و سست شدن بدن باشد، حکم منى را دارد.
سوال 178 :
گاهى اثر گچ يا صابون بعد از غسل کردن در اطراف ناخن‌هاى دست و پا مشاهده مى‌شود که در حمام هنگام غسل ديده نمى‌شد، ولى بعد از خروج از حمام و دقت، سفيدى صابون يا گچ آشکار مى‌شود. در اين حال تکليف چيست؟ در حالى که بعضى از افراد هنگام غسل و وضو به اين مسأله جاهل هستند و يا توجهى به آن ندارند و با فرض وجود اثر گچ يا صابون يقين به رسيدن آب به زير آن حاصل نمى‌شود. ج: مجرد وجود اثر گچ يا صابون که بعد از خشک شدن اعضاء ظاهر مى‌شود، ضررى به وضو يا غسل نمى‌رساند، مگر اين که داراى جرمى باشد که مانع از رسيدن آب به بشره شود.
سوال 179 :
يکى از برادران مى‌گويد صحت غسل مشروط به تطهير بدن از نجاست، قبل از غسل است و اگر تطهير آن از منى يا غير آن در اثناى غسل باشد موجب بطلان غسل مى‌شود. بر فرض صحت گفته او و با توجه به اين که من جاهل به اين مسأله بوده‌ام، آيا نمازهاى گذشته من باطل بوده و قضاى آنها واجب است؟ ج: پاک بودن تمامى بدن قبل از غسل واجب نيست، بلکه پاک بودن هر عضوى هنگام غسل آن کافى است. بنابراين اگر عضو، قبل از غسل‌آن، تطهير شده باشد، غسل و نمازى که با آن خوانده شده، صحيح است. ولى اگر عضو نجس قبل از غسل‌آن تطهير نشود، و با يک شستن بخواهد هم آن را پاک کند و هم غسل نمايد، غسل باطل است و نمازى که با چنين غسلى خوانده، باطل و قضاى آن واجب است.
سوال 180 :
آيا رطوبتى که از انسان در حال خواب خارج مى‌شود، حکم منى را دارد؟ با آنکه مى‌دانيم هيچيک از علامتهاى سه گانه (جستن، شهوت و سستى بدن) را ندارد و شخص هم متوجه آن نمى‌شود مگر وقتى که بعد از بيدارى لباسهاى زير خود را مرطوب ببيند. ج: اگر علائم سه گانه يا يکى از آنها وجود نداشته باشد و يا شک در آن باشد، حکم منى را ندارد مگر اينکه از راه ديگرى يقين کند که منى است.
سوال 181 :
جوانى هستم که در خانواده فقيرى زندگى مى‌کنم و از منى به دفعات زياد از من خارج مى‌شود و خجالت مى‌کشم از پدرم تقاضاى پول حمام بکنم، در خانه هم حمام نداريم. تقاضا مى‌کنم مرا راهنمائى فرمائيد. ج: در انجام تکليف شرعى، حيا معنى ندارد. حيا، عذر شرعى براى ترک واجب نيست. به هر حال اگر غسل جنابت براى شما امکان ندارد، وظيفه شما براى نماز و روزه، تيمم بدل از غسل است.
سوال 182 :
اينجانب با مشکلى مواجه هستم، مشکل من اين است که شستن بدنم، هر چند با يک قطره آب، براى بدنم ضرر دارد، حتى مسح هم همين طور است. هنگام شسستن بدنم ولو به مقدار کم، علاوه بر عوارض ديگر، تپش قلبم زياد مى‌شود، آيا با اين وضعيت براى من جايز است با همسرم مقاربت نموده و براى چندين ماه تيمم بدل از غسل نمايم و با آن نماز خوانده و داخل مسجد شوم؟ ج: ترک مقاربت بر شما واجب نيست، و در صورت جنابت و معذور بودن از انجام غسل، وظيفه شرعى شما براى اعمال مشروط به طهارت، تيمم بدل از غسل جنابت است، و با آن تيمم داخل مسجد شدن و خواندن نماز و مسّ نوشته قرآن کريم و بقيه اعمالى که انجام آنها مشروط به طهارت از جنابت است، اشکال ندارد.
سوال 183 :
استقبال قبله هنگام غسلِ واجب يا مستحب، واجب است يا خير؟ ج: استقبال قبله در وقت غسل واجب نيست.
سوال 184 :
آيا غسل کردن با غُساله حدث اکبر با توجه به قليل بودن آب و طهارت بدن قبل از غسل، صحيح است؟ ج: در فرض مرقوم، غسل کردن با آن مانعى ندارد.
سوال 185 :
اگر از کسى که مشغول غسل جنابت است، حدث اصغر سر بزند، آيا بايد دوباره غسل نمايد يا آنکه غسل را تمام کند و وضو بگيرد؟ ج: حدث اصغر در اثناى غسل به صحت غسل ضرر نمى‌رساند و لازم نيست که غسل را از نو شروع کند، ولى چنين غسلى کفايت از وضو براى نماز و ساير اعمال مشروط به طهارت از حدث اصغر نمى‌کند.
سوال 186 :
اگر رطوبت غليظى که شبيه منى است و انسان آن را بعد از بول مشاهده مى‌کند، بدون شهوت و اراده از انسان خارج شود، آيا حکم منى را دارد؟ ج: حکم منى بر آن مترتب نيست، مگر اين که يقين به منى بودن آن حاصل شود يا اين که هنگام خروج، علامتهاى شرعى منى را داشته باشد.
سوال 187 :
کسى که غسلهاى متعددى اعم از واجب يا مستحب بر ذمّه او باشد، آيا يک غسل، کفايت از غسلهاى ديگر مى‌کند؟ ج: اگر به نيت همه آنها يک غسل بجا آورد، کفايت مى‌کند و اگر در بين آنها غسل جنابت باشد و به نيت آن غسل کند، از بقيه غسلها هم کفايت مى‌کند. اگر چه احتياط اين است که همه آنها را نيّت نمايد.
سوال 188 :
غير از غسل جنابت، آيا بقيه غسلها هم کفايت از وضو مى‌کنند؟ ج: کفايت نمى‌کنند.
سوال 189 :
به نظر شريف جنابعالى آيا در غسل جنابت جريان آب بر بدن شرط است؟ ج: ملاک، صدق شستن بدن به قصد غسل است و جريان آب بر بدن شرط نيست.
سوال 190 :
کسى که مى‌داند اگر با نزديکى با همسرش خود را جنب کند، آبى براى غسل کردن نمى‌يابد و يا وقت براى غسل و نماز ندارد، آيا مى‌تواند با همسرش نزديکى نمايد؟ ج: در صورت عجز از غسل، اگر قدرت بر تيمم داشته باشد، مى‌تواند با همسرش نزديکى کند.
سوال 191 :
آيا در غسل جنابت مراعات ترتيب بين سر و ساير اعضاى بدن کافى است يا اين که بايد بين طرف راست و چپ بدن هم ترتيب رعايت شود؟ ج: احتياط واجب آن است که ترتيب بين دو طرف بدن نيز با مقدم داشتن طرف راست بر چپ مراعات شود.
سوال 192 :
آيا هنگام غسل ترتيبى مانعى دارد ابتدا پشت خود را شسته و بعد نيت غسل ترتيبى نموده و آن را جا آورم؟ ج: شستن پشت و يا هر عضوى از اعضاى بدن قبل از نيت غسل و شروع آن، اشکال ندارد. کيفيت غسل ترتيبى به اين صورت است که بعد از تطهير تمام بدن بايد نيت غسل نمود و اول سر و گردن را شست، و سپس بنا بر احتياط واجب طرف راست بدن از شانه تا پائين پا، و در مرحله سوم طرف چپ بدن به همان ترتيب بايد شسته شود. با رعايت اين ترتيب، غسل به طور صحيح انجام مى‌شود.
سوال 193 :
آيا بر زن واجب است هنگام غسل، اطراف موهايش را هم بشويد؟ و آيا با توجه به اين که آب به تمام پوست سر رسيده است، نرسيدن آب هنگام غسل به تمام مو، باعث بطلان غسل مى‌شود؟ ج: بنا بر احتياط واجب، بايد تمام مو شسته شود.