صاحب عادت وقتيه و عدديه
مسأله 475 :
زنهايى که عادت وقتيه و عدديه دارند سه دسته‌اند:
اوّل: زنى که دو ماه پشت سر هم در وقت معيّن، خون حيض ببيند و در وقت معيّن هم پاک شود، مثلاً دو ماه پشت سر هم از روز اوّل ماه، خون ببيند و روز هفتم پاک شود که عادت حيض اين زن از اوّل ماه تا هفتم است.
دوم: زنى که از خون پاک نمى‌شود ولى دو ماه پشت سر هم چند روز معيّن مثلاً از اوّل ماه تا هشتم خونى که مى‌بيند نشانه‌هاى حيض را دارد، يعنى غليظ و سياه و گرم است و با فشار و سوزش بيرون مى‌آيد. و بقيه خونهاى او نشانه‌هاى استحاضه را دارد که عادت او از اوّل ماه تا هشتم مى‌شود.
سوم: زنى که دو ماه پشت سر هم در وقت معيّن، خون حيض ببيند و بعد از آن که سه روز يا بيشتر خون ديد يک روز يا بيشتر پاک شود و دوباره خون ببيند و تمام روزهايى که خون ديده با روزهايى که در وسط پاک بوده از ده روز بيشتر نشود و در هر دو ماه همه روزهايى که خون ديده و در وسط پاک بوده روى هم يک اندازه باشد که عادت او به اندازه تمام روزهايى است که خون ديده و در وسط پاک بوده است و لازم نيست روزهايى که در وسط پاک بوده در هر دو ماه به يک اندازه باشد، مثلاً اگر در ماه اوّل از روز اوّل ماه تا سوم خون ببيند و سه روز پاک شود و دوباره سه روز خون ببيند و در ماه دوم بعد از آن که سه روز خون ديد، سه روز يا کمتر يا بيشتر پاک شود و دوباره خون ببيند و روى هم از نه روز بيشتر نشود، همه حيض است و عادت اين زن نه روز مى‌شود.
مسأله 476 :
زنى که عادت وقتيه و عدديه دارد، اگر در وقت عادت يا دو سه روز جلوتر يا دو سه روز عقب تر خون ببيند، به طورى که بگويند حيض را جلو يا عقب انداخته اگرچه آن خون، نشانه‌هاى حيض را نداشته باشد، بايد به احکامى که براى زن حائض گفته شد عمل کند. و چنانچه بعد بفهمد حيض نبوده مثل اينکه پيش از سه روز پاک شود بايد عبادتهايى را که به جا نياورده قضا نمايد.
مسأله 477 :
زنى که عادت وقتيه و عدديه دارد اگر چند روز پيش از عادت و همه روزهاى عادت و چند روز بعد از عادت خون ببيند و روى هم از ده روز بيشتر نشود، همه حيض است. و اگر از ده روز بيشتر شود، فقط خونى را که در روزهاى عادت خود ديده، حيض است و خونى که پيش از آن و بعد از آن ديده استحاضه مى‌باشد و بايد عبادتهايى را که در روزهاى پيش از عادت و بعد از عادت بجا نياورده قضا نمايد. و اگر همه روزهاى عادت را با چند روز پيش از عادت خون ببيند و روى هم از ده روز بيشتر نشود همه حيض است و اگر از ده روز بيشتر شود، فقط روزهاى عادت او حيض است و خونى که جلوتر از آن ديده استحاضه مى‌باشد، و چنانچه در آن روزها عبادت نکرده بايد قضا نمايد. و اگر همه روزهاى عادت را با چند روز بعد از عادت خون ببيند و روى هم از ده روز بيشتر نشود، همه حيض است و اگر بيشتر شود فقط روزهاى عادت حيض و باقى استحاضه است.
مسأله 478 :
زنى که عادت وقتيه و عدديه دارد اگر مقدارى از روزهاى عادت را با چند روز پيش از عادت خون ببيند و روى هم از ده روز بيشتر نشود همه حيض است و اگر از ده روز بيشتر شود روزهايى که در عادت خون ديده با چند روز پيش از آن که روى هم به مقدار عادت او شود حيض و روزهاى اوّل را استحاضه قرار مى‌دهد. و اگر مقدارى از روزهاى عادت را با چند روز بعد از عادت خون ببيند و روى هم از ده روز بيشتر نشود، همه حيض است و اگر بيشتر شود، بايد روزهايى که در عادت خون ديده با چند روز بعد از آن که روى هم به مقدار عادت او شود حيض و بقيه را استحاضه قرار دهد.
مسأله 479 :
زنى که عادت دارد، اگر بعد از آن که سه روز يا بيشتر خون ديد پاک شود و دوباره خون ببيند و فاصله بين دو خون کمتر از ده روز باشد و همه روزهايى که خون ديده با روزهايى که در وسط پاک بوده از ده روز بيشتر باشد. مثل آن که پنج روز خون ببيند و پنج روز پاک شود و دوباره پنج روز خون ببيند، چند صورت دارد:
1 - آن که تمام خونى که دفعه اوّل ديده، يا مقدارى از آن در روزهاى عادت باشد و خون دوم که بعد از پاک شدن مى‌بيند در روزهاى عادت نباشد، که بايد همه خون اوّل را حيض و خون دوم را استحاضه قرار دهد.
2 - آن که خون اوّل در روزهاى عادت نباشد و تمام خون دوم يا مقدارى از آن در روزهاى عادت باشد که بايد همه خون دوم را حيض و خون اوّل را استحاضه قرار دهد.
3 - آن که مقدارى از خون اوّل و دوم در روزهاى عادت باشد و خون اوّلى که در روزهاى عادت بوده از سه روز کمتر نباشد و با پاکى وسط و مقدارى از خون دوم که آن هم در روزهاى عادت بوده از ده روز بيشتر نباشد، که در اين صورت همه آنها حيض است و مقدارى از خون اوّل که پيش از روزهاى عادت بوده و مقدارى از خون دوم که بعد از روزهاى عادت بوده استحاضه است، مثلاً اگر عادتش از سوم ماه تا دهم بوده، در صورتى که يک ماه از اوّل تا ششم خون ببيند و دو روز پاک شود و بعد تا پانزدهم خون ببيند، از سوم تا دهم حيض است و از اوّل تا سوم و همچنين از دهم تا پانزدهم استحاضه مى‌باشد اگرچه عمل به احتياط در روزهايى که حکم به استحاضه مى‌شود خوب است.
4 - آن که مقدارى از خون اوّل و دوم در روزهاى عادت باشد ولى خون اوّلى که در روزهاى عادت بوده، از سه روز کمتر باشد، که بايد در تمام دو خون و پاکى وسط کارهايى را که بر حائض حرام است و سابقاً گفته شد ترک کند و کارهاى استحاضه را بجا آورد، يعنى به دستورى که براى زن مستحاضه گفته شد عبادتهاى خود را انجام دهد.
مسأله 480 :
زنى که عادت وقتيه و عدديه دارد، اگر در وقت عادت خون نبيند و در غير آن وقت به شماره روزهاى حيضش خون ببيند، بايد همان را حيض قرار دهد، چه پيش از وقت عادت ديده باشد چه بعد از آن.
مسأله 481 :
زنى که عادت وقتيه و عدديه دارد، اگر در وقت عادت خود خون ببيند ولى شماره روزهاى آن کمتر يا بيشتر از روزهاى عادت او باشد و بعد از پاک شدن، دوباره به شماره روزهاى عادتى که داشته خون ببيند، به احتياط واجب در هر دو خون کارهايى را که بر حائض حرام است ترک کند و کارهاى استحاضه را بجا آورد.
مسأله 482 :
زنى که عادت وقتيه و عدديه دارد، اگر بيشتر از ده روز خون ببيند، خونى که در روزهاى عادت ديده اگرچه نشانه‌هاى حيض را نداشته باشد، حيض است و خونى که بعد از روزهاى عادت ديده اگرچه نشانه‌حيض را داشته باشد استحاضه است. مثلاً زنى که عادت حيض او از اوّل ماه تا هفتم است، اگر از اوّل تا دوازدهم خون ببيند، هفت روز اوّل آن حيض و پنج روز بعد استحاضه مى‌باشد.