1 - صاحب عادت وقتيه و عدديه
مسأله 485 :
زنهائى که عادت وقتيه و عدديه دارند دو دسته اند: ((اول)) زنى که دو ماه پشت سر هم در وقت معين خون حيض ببيند و در وقت معين هم پاک شود، مثلا دو ماه پشت سر هم از روز اول ماه خون ببيند و روز هفتم پاک شود، که عادت حيض اين زن از اول ماه تا هفتم است. ((دوم)) زنى که دو ماه پشت سر هم در وقت معين خون حيض ببيند، و بعد از آن که سه روز يا بيشتر خون ديد يک روز يا بيشتر پاک شود و دوباره خون ببيند و تمام روزهائى که خون ديده با روزهائى که در وسط پاک بوده از ده روز بيشتر نشود، و در هر دو ماه همه روزهائى که خون ديده و روزهائى که در وسط پاک بوده روى هم يک اندازه باشد که عادت او به اندازه روزهائى است که خون ديده و در وسط پاک بوده است، و لازم نيست روزهائى که در وسط پاک بوده در هر دو ماه به يک اندازه باشد، مثلا اگر در ماه اول از روز اول ماه تا سوم خون ببيند و سه روز پاک شود و دوباره سه روز خون ببيند و در ماه دوم بعد از آن که سه روز خون ديد، کمتر از سه روز يا بيشتر پاک شود و دوباره خون ببيند و روى هم نه روز شود در اين صورت همه نه روز حيض است و عادت اين زن نه روز مىشود
مسأله 486 :
زنى که عادت وقتيه دارد، اگر در وقت عادت يا يک دو روز جلوتر خون ببيند اگر چه آن خون نشانه هاى حيض را نداشته باشد بايد باحکامى که براى زن حائض گفته شد عمل کند، و چنانچه بعد بفهمد حيض نبوده مثل اين که پيش از سه روز پاک شود، بايد عبادتهائى را که بجا نياورده قضا نمايد.
مسأله 487 :
زنى که عادت وقتيه و عدديه دارد اگر همه روزهاى عادت و چند روز با نشانه هاى حيض پيش از عادت وبعد از عادت خون ببيند وروى هم از ده روز بيشتر نشود، همه حيض است. و اگر از ده روز بيشتر شود. فقط خونى را که در روزهاى عادت خود ديده، حيض است و خونى که پيش از آن و بعد از آن ديده استحاضه مىباشد. وبايد عبادتهائى را که در
روزهاى پيش از عادت و بعد از عادت بجا نياورده قضا نمايد، واگر همه روزهاى عادت را با چند روز پيش از عادت با نشانه هاى حيض خون ببيند و روى هم از ده روز بيشتر نشود همه حيض است، واگر از ده روز بيشتر شود، فقط روزهاى عادت او حيض است، و خونى که جلوتر از آن ديده استحاضه مىباشد و چنانچه در آن روزها عبادت نکرده بايد قضا نمايد. و اگر همه روزهاى عادت را با چند روز بعد از عادت با نشانه هاى حيض خون ببيند و روى هم از ده روز بيشتر نشود همه حيض است. و اگر بيشتر شود فقط روزهاى عادت حيض و باقى استحاضه است.
مسأله 488 :
زنى که عادت وقتيه وعدديه دارد اگر مقدارى از روزهاى عادت را با چند روز پيش از عادت با نشانه هاى حيض خون ببيند و روى هم از ده روز بيشتر نشود همه حيض است. و اگر از ده روز بيشتر شود روزهائى که در عادت خون ديده چنانچه کمتر از سه روز باشد با چند روز پيش از آن که رويهم بمقدار عادت او شود، حيض، و روزهاى اول را استحاضه قرار مىدهد وچنانچه سه روز يا بيشتر باشد آن خون را حيض قرار دهد و روزهاى قبل از زمان عادت را تا باندازه اى که بمقدار عادت برسد احتياط کند، و اگر مقدارى از روزهاى عادت را با چند روز بعد از عادت با نشانه هاى حيض خون ببيند و روى هم از ده روز بيشتر نشود، همه حيض است و اگر بيشتر شود، بايد روزهائى که در عادت خون ديده چنانچه کمتر از سه روز باشد با چند روز بعد از آن که روى هم بمقدار عادت او شود، حيض و بقيه را استحاضه قرار دهد. و در صورتى که خونى را که در عادت ديده سه روز يا بيشتر باشد در مقدار زيادى تا مقدار عادت احتياط کند.
مسأله 489 :
زنى که عادت دارد، اگر بعد از آن که سه روز يا بيشتر خون ديد پاک شود ودوباره خون ببيند وفاصله بين دو خون کمتر از ده روز باشد وهمه روزهائى که خون ديده با روزهائى که در وسط پاک بوده از ده روز بيشتر باشد، مثل آن که پنج روز خون ببيند و پنج روز
پاک شود ودوباره پنج روز خون ببيند، چند صورت دارد: 1 - آن که تمام خونى که دفعه اول ديده، در روزهاى عادت باشد وخون دوم که بعد از پاک شدن مىبيند در روزهاى عادت نباشد، در اين صورت بايد همه خون اول را حيض، و خون دوم را استحاضه قرار دهد. و همچنين است اگر مقدارى از خون اول را در عادت و مقدارى از آن را قبل از عادت به يک يا دو روز ببيند يا اين که داراى نشانه هاى حيض باشد چه قبل از عادت باشد چه بعد از آن. 2 - آن که خون اول در روزهاى عادت نباشد، و تمام خون دوم يا مقدارى از آن بطورى که در صورت اول گفته شد در روزهاى عادت باشد که بايد همه خون دوم را حيض، و خون اول را استحاضه قرار دهد. 3 - آن که مقدارى از خون اول و دوم در روزهاى عادت باشد و خون اولى که در روزهاى عادت بوده از سه روز کمتر نباشد در اين صورت آن مقدار با پاکى وسط و مقدارى از خون دوم که آن هم در روزهاى عادت بوده و مجموع از ده روز بيشتر نيست، همه آنها حيض است، و مقدارى از خون اول که پيش از روزهاى عادت بوده و مقدارى از خون دوم که بعد از روزهاى عادت بوده استحاضه است مثلا اگر عادتش از سوم ماه تا دهم بوده، در صورتى که يک ماه از اول تا ششم خون ببيند و دو روز پاک شود و بعد تا پانزدهم خون ببيند، از سوم تا دهم حيض است و روز اول و دوم و همچنين از يازدهم تا پانزدهم استحاضه مىباشد. 4 - آن که مقدارى از خون اول و دوم در روزهاى عادت او باشد ولى خون اولى که در روزهاى عادت بوده، از سه روز کمتر باشد در اين صورت بعيد نيست مقدارى را که در عادت خود ديده با تمام کردن کسرى آن از ماقبل تا سه روز شود بايد حيض قرار دهد، پس اگر بشود مقدارى را که از خون دوم در بين عادت ديده حيض قرار دهد (باين معنى که مجموع اين مقدار با مقدارى که از اول حيض قرار داده با پاکى ما بين آنها از ده روز تجاوز نکند) تمام آنها حيض است و الا خون اول را حيض و باقى را
استحاضه قرار دهد.
مسأله 490 :
زنى که عادت وقتيه و عدديه دارد، اگر در وقت عادت خون نبيند و در غير آن وقت بشماره روزهاى حيضش با نشانه هاى حيض خون ببيند، بايد همان را حيض قرار دهد، چه پيش از وقت عادت ديده باشد چه بعد از آن.
مسأله 491 :
زنى که عادت وقتيه وعدديه دارد، اگر در وقت عادت خود خون ببيند ولى شماره روزهاى آن کمتر يا بيشتر از روزهاى عادت او باشد و بعد از پاک شدن، دوباره بشماره روزهاى عادتى که داشته با نشانه هاى حيض خون ببيند، چنانچه مجموع اين دو خون با پاکى ما بين آنها از ده روز بيشتر نشود همه را حيض قرار دهد. و در صورتى که بيشتر شود خونى را که در عادت ديده حيض و خون ديگر استحاضه است، و چنانچه خون اول بيشتر از عادت بوده و مقدار زيادى نشانه هاى حيض را داشته همه آن خون حيض است.
مسأله 492 :
زنى که عادت وقتيه و عدديه دارد، اگر بيشتر از ده روز خون ببيند، خونى که در روزهاى عادت ديده اگر چه نشانه هاى حيض را نداشته باشد حيض است، وخونى که بعد از روزهاى عادت ديده اگر چه نشانه هاى حيض را داشته باشد استحاضه است. مثلا زنى که عادت حيض او از اول ماه تا هفتم است، اگر از اول ماه تا دوازدهم خون ببيند، هفت روز اول آن حيض و پنج روز بعد استحاضه مىباشد.