مواردی که می توان نماز واجب را شکست (آیت الله ناصر مکارم شیرازی)

مواردى که شکستن نماز جايز است

مسأله 1041 :

شکستن نماز واجب عمداً بنابر احتياط جايز نيست، ولى براى جلوگيرى کردن از ضرر قابل توجّه مالى يا بدنى مانعى ندارد، مثلاً اگر جان نمازگزار يا کسى که حفظ جان او واجب است به خطر بيفتد و بدون شکستن نماز رفع خطر ممکن نباشد بايد نماز را شکست، همچنين براى حفظ مالى که نگهدارى آن لازم است، امّا براى مالى که اهمّيّت چندانى ندارد، مکروه است.

مسأله 1042 :

هرگاه مشغول نماز باشد و طلبکارى طلب خود را مطالبه کند، چنانچه بتواند در بين نماز طلب او را بدهد و صورت نماز به هم نخورد بهتر است در همان حال بپردازد، ولى اگر بدون شکستن نماز ممکن نيست صبر کند تا نماز تمام شود و اين مقدار تأخير منافات با فوريت اداى دين ندارد مگر اين که ضرورت خاصى داشته باشد، مثل اين که همراهان وهمسفران طلبکار مى روند واو به زحمت مى افتد.

مسأله 1043 :

هرگاه در اثناء نماز بفهمد مسجد نجس شده و تطهير مسجد نماز را به هم نزند آن را تطهير کند، در غير اين صورت بعد از نماز اقدام به تطهير مسجد نمايد و احتياط آن است که نماز خود را طولانى نکند.

مسأله 1044 :

در مواردى که شکستن نماز واجب است چنانچه ادامه دهد معصيت کرده و نماز او نيز اشکال دارد.

مسأله 1045 :

اگر پيش از رکوع متوجّه شود اذان و اقامه را فراموش کرده چنانچه وقت وسعت داشته باشد بهتر است نماز را بشکند و اذان و اقامه را بگويد و دوباره

[198]

شروع کند.