روزه داری که به قصد خروج منی استمناء کرده و منی هم از وی خارج شده، آیا روزه او باطل می گردد و در صورت باطل شدن روزه، نسبت به قضا و کفاره چه وظیفه ای دارد؟

پاسخ

• خویی، تبریزی، فاضل، وحید، مکارم و نوری: اگر روزه دار استمناء کند، روزه اش باطل است. اگر استمناء به حرام باشد، به احتیاط واجب کفاره جمع دارد و اگر استمناء به حلال باشد، یک کفاره کافی است.[1]
• امام، بهجت و صافی: اگر روزه دار استمناء کند، روزه اش باطل است. بنابر احتیاط کفاره جمع بر او واجب است.[2]
• خامنه ای، سیستانی و شبیری: اگر روزه دار استمناء کند روزه اش باطل می شود. اگر استمناء به حرام باشد، احتیاط مستحب این است که کفاره جمع بدهد و در استمنای حلال یک کفاره واجب است.[2]

منابع:

1. خویی، تبریزی و وحید: منهاج الصالحین، کتاب الصوم، المفطرات، الامر الثامن و کفارة الصوم، م 1007 و 1009؛ فاضل و مکارم و نوری: العروة الوثقی، کتاب الصوم، المفطرات، الامر الرابع و کفارة الصوم، م 1، قسم الاول.
2. امام: تحریرالوسیلة، ج 1، کتاب الصوم، القول فیما یجب الامساک عنه، الامر الرابع و القول فیما یترتب علی الافطار، م 1 و 2؛ بهجت: وسیلة النجاة، م 1087 و 1118؛صافی: هدایة العباد، ج 1، کتاب الصوم، فیما یجب الامساک عنه، الامر الرابع و م 1319.
3. خامنه ای: اجوبة الاستفتائات، س 784 و 788؛ سیستانی: العروة الوثقی، کتاب الصوم، المفطرات، الامر الرابع و کفارة الصوم، م 1، قسم الاول؛ شبیری: رساله، م 1597، 1669 و 1674.