مباح بودن لباس
سوال 32 :
آيا نماز خواندن با لباسى که خمس به آن تعلّق پيدا کرده يا با لباسى که از مالى تهيه شده که خمس آن را نداده‌اند، صحيح است يا باطل؟
جواب :
اگر به عين لباس، خمس تعلّق بگيرد و خمس آن به ذمّه گرفته شود، تصرّف در آن و از جمله نماز خواندن با آن اشکال ندارد؛ ولى بدون به ذمّه گرفتن و يا پرداختن خمس آن، نماز در آن لباس صحيح نيست؛ و اگر با پولى که خمس به آن تعلّق گرفته، لباس تهيه شده باشد، نماز با آن صحيح است؛ ولى بايد فورا خمس پرداخت شود.
سوال 33 :
اگر کسى در وسط نماز بفهمد که لباس او غصبى است، آيا مى‌تواند نمازش را ادامه دهد؟
جواب :
اگر غير از آن لباس، ساتر ديگرى که غصبى نيست داشته باشد، چنانچه بتواند بدون بر هم خوردن موالات فورا لباس غصبى را در آورد، بايد لباس را بيرون آورد و سپس نماز را ادامه دهد و صحيح است، اگرچه بيرون آوردن لباس در غير ساتر فعلى، مبنى بر احتياط است؛ ولى اگر اين گونه ممکن نيست و وقت وسعت دارد، نماز را قطع کند و بعد با لباس مباح، نماز بخواند و اگر وقت تنگ است، در حال اشتغال به نماز، لباس را بيرون آورد و نماز را قطع نکند.
سوال 34 :
کسى که لباس غصبى پوشيده و موقع نماز نمى‌تواند لباس ديگرى تهيه کند، چه طور نماز بخواند، با لباس غصبى يا عريان؟
جواب :
اگر ناچار به پوشيدن لباس غصبى باشد، مثل اين که بخواهد خود را از سرما و مانند آن حفظ کند و يا لباس را حفظ کند تا تلف نشود، مى‌تواند در
(172)
همان لباس، نماز بخواند و نماز او صحيح است، مگر اين که خودش آن لباس را غصب کرده باشد و لباس نيز ساتر بالفعل باشد که در اين صورت، نماز او خالى از اشکال نيست و بنا بر احتياط بايد در همان لباس نماز بخواند و بعدا در لباس مباح نيز آن نماز را دوباره به جا آورد. البته اگر غرض از حفظ کردن لباس غصبى، برگرداندن آن به مالک اصلى باشد، دوباره خواندن نماز لازم نيست؛ ولى اگر مضطر به پوشيدن لباس غصبى نباشد و غير از اين لباس هم ساتر ديگرى نداشته باشد، بايد عريان نماز بخواند و دستور نماز خواندن شخص عريان، در رساله توضيح المسائل (مسأله 823) بيان شده است.