اگر شخصی شک کند که استبرایی که انجام داده صحیح بوده یا نه، وظیفه وی چیست؟

پاسخ

• امام، خویی، بهجت، تبریزی، فاضل، سیستانی، وحید، صافی و نوری: به شک خود اعتنا نکند و بنا بگذارد بر صحیح بودن استبراء.[1]
• مکارم: به شک خود در صورتی که نشانه ای ظنی برخلاف آن نباشد اعتنا نکند و بنا بگذارد بر صحیح بودن استبراء.[2]
• شبیری: در صورتی که مسأله استبراء را می دانسته و احتمال می دهد که در هنگام استبراء، به رعایت شرایط صحت آن توجه داشته، رطوبت خارج شده پاک است و وضو را هم باطل نمی کند و در غیر این صورت، نجس است و وضو را باطل می کند.[3]

منابع:

1. امام: رساله، م 74 و تحریرالوسیلة، کتاب الطهارة، فصل فی الاستبراء، م 2؛ خویی، تبریزی و وحید: منهاج الصالحین، کتاب الطهارة، م 67؛ بهجت: وسیلة النجاة، م 75؛ فاضل، سیستانی، مکارم و نوری: العروة الوثقی، کتاب الطهارة، فصل فی الاستبراء، م 5؛ صافی: هدایة العباد، ج1، کتاب الطهارة، م 86.
2. مکارم: العروة الوثقی، کتاب الطهارة، فصل فی الاستبراء، م 5.
3. شبیری: رساله، م 75.