روزه بيماران و ضعفا
سوال 565 :
اينجانب مبتلا به سينه درد هستم و گاهى به ضعف غير قابل تحمل مبتلا
(صفحه151)
مى شوم و در عين حال راضى نمى شوم روزه ام را بخورم، آيا اگر با اين حال روزه بگيرم صحيح است؟
جواب :
اگر روزه باعث پيدايش مرض يا شديد شدن بيمارى شود صحيح نيست و بايد روزه را افطار کنيد.
سوال 566 :
اينجانب مبتلا به ضعف چشم مى باشم و خيلى مايلم روزه بگيرم، ولى مى ترسم براى چشمانم ضرر داشته باشد، آيا روزه بگيرم؟
جواب :
در صورتى که خوف و ترس ضرر براى چشم داشته باشيد، روزه گرفتن جايز نيست.
سوال 567 :
کسى که در اثر روزه گرفتن دچار کم خونى يا سردرد شديد مى شود، آيا مى تواند روزه نگيرد؟
جواب :
اگر ضعف و کم خونى و سردرد به گونه اى باشد که عادتاً نمى تواند تحمل کند، روزه واجب نيست.
سوال 568 :
دختر اينجانب نُه سالش شده، ولى روزه گرفتن برايش مشکل است و گاهى به ضعف شديد مبتلا مى شود، آيا افطار کند؟ در صورت افطار آيا قضا بر او لازم است؟
جواب :
اگر روزه موجب ضعف غير قابل تحمل بشود و براى او مشقت و حرج داشته باشد روزه نگيرد. ولى بعداً در صورت تمکن و قدرت قضا کند.
سوال 569 :
دکتر، اينجانب را از روزه گرفتن منع کرده و اظهار داشته که روزه برايت ضرر دارد، آيا بايد به گفته او روزه ام را افطار کنم؟
جواب :
اگر خوف ضرر باشد، نبايد روزه بگيرد.
سوال 570 :
چنانچه دکتر شخصى را از گرفتن روزه منع کند، آيا نظر او قابل اجرا است؟
جواب :
اگر دکتر متخصص باشد و از گفته او اطمينان حاصل شود، گفتار او حجت است.(1)
1 ـ مسائلى در اين زمينه تحت عنوان مسائل پزشکى «بحث عمل به دستورات پزشک» ص 618 مطرح شده است.
(صفحه152)