احکام رجوع کردن (آیت الله محمد تقی بهجت (ره))

احکام رجوع کردن

مسأله 2674 :

در طلاق رجعي مرد به دو قِسم مي تواند به زن خود رجوع کند:

اول: حرفي بزند که معنايش اين باشد که او را دو باره زن خود قرار داده است.

دوّم: کاري کند که از آن بفهمند رجوع کرده است. بنابر اين با هر لفظ و عبارت يا عملي که بفهماند او را مجدداً زن خود قرار داده است رجوع محقّق مي شود و ظاهر اين است که به نزديکي کردن رجوع محقق خواهد شد اگر چه قصد رجوع نداشته باشد.

مسأله 2675 :

براي رجوع کردن لازم نيست مرد شاهد بگيرد، يا به زن خبر دهد، بلکه اگر بدون اين که کسي بفهمد، بگويد به زنم رجوع کردم صحيح است. ولي مستحب است براي رجوع کردن شاهد بگيرند امّا اگر بعد از تمام شدن عدّه مرد بگويد که در عدّه رجوع نموده ام لازم است اثبات کند.

مسأله 2676 :

مردي که زن خود را طلاق رجعي داده، اگر بعد از طلاق زن با مرد مصالحه کند که حق رجوع نداشته باشد مصالحه باطل و مالي را که در مقابل آن گرفته مالک نمي شود و اگر مصالحه اينگونه باشد که با اينکه حق رجوع دارد عملا رجوع نکند و از حق خود استفاده ننمايد در اينصورت مصالحه صحيح و اگر رجوع کند صحّت آن محلّ اشکال است.

مسأله 2677 :

اگر زني را دو بار طلاق دهد و به او رجوع کند. يا دوبار او را طلاق دهد و بعد از هر طلاق و گذشتن عدّه عقدش کند، يا بعد از يک طلاق رجوع و بعد از طلاق ديگر و گذشتن عدّه عقد کند. بعد از طلاق سوم آن زن بر او حرام است، ولي اگر بعد از طلاق سوم به ديگري شوهر کند، با چهار شرط به شوهر اول حلال مي شود، يعني مي تواند آن زن را دوباره عقد نمايد:

اول: آن که عقد شوهر دوم دائم باشد، و اگر مثلا يک ماهه يا يک ساله او را صيغه کند، بعد از آن که از او جدا شد، شوهر اول نمي تواند او را عقد کند.

دوم: بنابر احتياط شوهر دوم بالغ باشد و بايد با او نزديکي و دخول کند. و بنابر احتياط واجب بايد انزال شود و نزديکي از جلوي زن باشد.

سوّم: شوهر دوم طلاقش دهد يا بميرد.

چهارم: عده طلاق يا عده وفات شوهر دوم تمام شود.