تفصيل احکام:
1 - قرائت از واجبات نماز است که - در اصطلاح فقهى - عبارت‌است از: آنچه نمازگزار از قرآن يا ذکر خدا که در هررکعت قبل ازرکوع، مى‌خواند.
2 - در دورکعت نماز صبح، در دورکعت اول ساير نمازهاى يوميه‌ودر همه نمازهاى دورکعتى واجب يامستحب - غير از نماز ميت که‌کيفيت خاصى دارد - خواندن سوره فاتحه، واجب است زيرا پيامبرخداصلى الله عليه وآله فرموده است: "لا صلاة إلّا بفاتحة الکتاب"، "بدون فاتحةالکتاب، نمازى نيست."(129)
3 - مشهور بين فقها اين است که در هررکعت، يک سوره کامل نيزبايد خوانده شود وبه بخشى از يک سوره اکتفا نشود. اين نظر، موافق‌بااحتياط مستحب است.
4 - مقدم کردن سوره برفاتحه جايز نيست واگر عمداً چنين کند،نمازش باطل است اما اگر از روى سهو آنرا مقدم بدارد وقبل از رکوع‌متوجه شود، سوره رابعد از حمد اعاده نمايد واگر بعد از رکوع متوجه‌شد، به نمازش ادامه دهد وچيزى براو نيست.
5 - شايسته است سوره‌هاى طولانى که منجر به فوت وقت نمازمى‌شود، خوانده نشود واگر عمداً بخواند، احوط اين است که، بنابرلزوم قرائت سوره کامل، نماز را باهمان سوره ياغير آن تمام کند وسپس‌اعاده ياقضا نمايد. اما بنابر عدم وجوب قرائت سوره کامل، از آن سوره‌طولانى، آن مقدارى را بخواند که وقت نماز فوت نشود ونمازش راکامل کند.
6 - اما در نمازهاى مستحب، بعد از سوره حمد، خواندن چيزى ازقرآن واجب نيست بلکه مى‌توان تنها به حمد اکتفا کرد مگر در نمازهاى‌مستحبّى‌اى که در سنّت تأکيد شده که سوره ياآيات معينى در آنهاخوانده شود که در اين صورت اگر نماز گزار بخواهد آنها را باهمان‌کيفيت مطلوب ومورد نظر بجا آورد، بايد غير از فاتحه، آن آيات‌ياسوره معين را نيز تلاوت نمايد.
7 - همچنين تنها به سوره فاتحه در نمازهاى واجب هم مى‌توان‌اکتفا کرد در صورتيکه نماز گزار در شرايط استثنايى وحالات‌اضطرارى قرار داشته باشد مانند: بيمارى، عجله داشتن، تنگى وقت،خوف از خطراتى مانند: سر رسيدن دزد، حمله حيوان درّنده ودرمعرض آتش دشمن قرار گرفتن، وساير موارد اضطرارى مشابه.
8 - جايز است نمازگزار در نمازهاى مستحب وبلکه واجب، بيش‌از يک سوره قرائت کند ولى احوط استحبابى آن است که به يک سوره‌اکتفا نمايد.