تفصيل احکام:
در سجده مستحباتى است که به برخى از آنها اشاره مى‌کنيم:
1 - تکبير گفتن بعد از بلند شدن از رکوع ودر حاليکه ايستاده است.وجايز است تکبير بگويد در حاليکه به سجده مى‌رود.
2 - بلند کردن دستها در هنگام تکبير - همانطور که قبلاً گفته شد - .
3 - گذاشتن دستها بر زمين قبل از زانوها در هنگام نشستن براى‌سجده.
4 - قرار گرفتن بيشترين مقدار ممکن پيشانى برروى سجده‌گاه.
5 - نهادن بينى برزمين ياحتى برچيزى که سجده برآن صحيح‌نيست.
6 - نهادن دستها برزمين با انگشتان بهم چسبيده وبه موازات گوشهاوروبه قبله.
7 - دعا قبل از ذکر واجب. )دعاى منقول در ضمن روايات ذکرشد(
8 - تکرار ذکر سجده وبهتر است تسبيح بزرگ )سُبْحانَ رَبِّي الْأَعْلى‌وَبِحَمْدِهِ( انتخاب شود وسه بار تکرار گردد وبهتر آن است که پنج‌يا هفت بار تکرار کند وبه پيامبر اسلام‌صلى الله عليه وآله درود بفرستد.
9 - گذاشتن پيشانى برزمين وخاک نه سنگ وچوب.
10 - دعا در سجده، متعارف اين است که دعا در سجده اخيرشود، ومستحب است که دعا در مورد حاجات دنيا وآخرت باشدوآنچه از امام باقرعليه السلام نقل شده اين دعا است: يَا خَيْرَ الْمَسْؤُولِينَ،وَيَا خَيْرَ الْمُعْطِينَ، ارْزُقْنِي وَارْزُقْ عِيالِي مِنْ فَضْلِکَ، فَإِنَّکَ ذُو الْفَضْلِ الْعَظِيمِ.(219)
11 - تَوَرُّک نمودن در نشستن بعد از سجده، يعنى نشستن بر ران‌چپ وروى پاى راست را برکف پاى چپ قرار دادن.
12 - استغفار در جلسه بين دوسجده.
13 - تکبيرگفتن بعد از برداشتن سر از سجده اول ونشستن وآرام‌گرفتن بدن، وهمچنين تکبير گفتن براى سجده دوم قبل از آنکه به‌سجده رود، ونيز بعد ازبرداشتن سر از سجده دوم. ومستحب است که‌در تکبيرها، دست را بلند کند.
14 - نهادن دستها بر رانها در هنگام نشستن.
15 - نچسباندن شکم به زمين )به اين حالت "تجافى" گفته‌مى‌شود.(
16 - دستها رابه مانند بال پرنده قرار دادن، يعنى آرنجها را از زمين‌بالا نگهداشتن وبين آنها وبدن فاصله دادن مانند دوبال پرنده.
17 - مرد، در وقت برخاستن اول زانوها سپس دستها را از زمين‌بردارد.
18 - در هنگام برخاستن بگويد: بِحَوْلِ اللَّهِ وَقُوَّتِهِ أَقُومُ وَأَقْعُدُ.
19 - در هنگام برخاستن، انگشتان را مشت نکند، بلکه آنها را برزمين پهن نمايد وبراى برخاستن برآنها تکيه کند.
20 - اما براى زن، مستحب اين است که در هنگام به سجده رفتن،زانوهايش را قبل از دستش برزمين بگذارد، واعضاى خود را در حال‌سجده، بهم بچسباند، وشکمش را برزمين بچسباند، وهنگاميکه‌براى قيام، بلند مى‌شود، از حال نشسته، بطور مستقيم وراست بلندشود، بدون اينکه خود را خم کند وکمانى بسازد.