اختلافات زن و شوهر
59- سوال: اگر زنى در زندگى اولاً اطاعت از شوهر نکرد، ثانياً براى شوهرش ارزش قائل نبود، ثالثاً اسرار زندگى را در همه جا فاش نمود، رابعاً در زندگى مرتب دروغ گفت، تکليف مرد از نظر شرعى با چنين زنى چيست ؟
جواب: بايد او را مر به معروف و نهى از منکر نماييد.
امام: از کتاب استفتائات، ج 1، ص 481، سوال 14.
بهجت - تبريزى - فاضل - مکارم: استفتاء.
60- مسأله: اگر هيچيک از زن و شوهر به وظايف خود عمل نکنند، به گونه‌اى که ترس از جدا شدن آنها از يکديگر باشد، بايد يک نفر از خانواده مرد و يک نفر از خانواده زن برى اصلاح بين اين دو نفر تعيين شوند که حکم بين اين دو باشند. و بر اين دو نفر حاکم واجب است درباره درگيرى اين زن و شوهر تحقيق به عمل آورند، سپس هر چه آن دو حکم رأى دادند در صورتى که مشروع باشد، بر زن و شوهر لازم الاجراء مى‌شود و بايد بدان عمل کنند.
مثلاً اگر با شوهر شرط کنند که همسرش را در فلان خانه مخصوص، يا نزد پدر و مادر او مسکن دهد، و يا مادر و خواهر خود را با وى همخانه نکند، يا در فلان مدت مهريه يا ساير مطالباتش را بپردازد، شوهر بايد بپذيرد و آنها را انجام دهد، ولى هر گونه حکم غير مشروع لازم الاجراء نيست و نبايد زن و شوهر بدان ملتزم شوند. مثلاً شرط کنند شوهر حقوق ساير اعضاى خانواده را بپردازد و يا زن بتواند بدون اجازه شوهر از خانه خارج شود و...
امام: تحرير الوسيله، ج 2، کتاب نکاح، فى النشوز، مسأله 4.
61- مسأله: بنابر احتياط واجب، بايد يکى از دو حکم از خانواده مرد و ديگرى از خانواده زن باشد ولى اگر هر يک از زوجين کسى را از يکى بستگان خود نداشته باشند، يا کسى باشد ولى صلاحيت حکميت نداشته باشد، مى‌توانند از غير خانواده، کسى را برگزينند و شرط نيست که از هر طرف تنها يک حکم باشد، بلکه در صورتى که مصلحت اقتضاء کند، مى‌توانند چند نفر را حکم قرار دهند.
امام، همان مدرک مسأله قبل .
62- مسأله: دو حکم حق ندارند به جدايى بين زن و شوهر حکم کنند مگر اينکه در هنگام انتخاب، به آن دو شرط شود که اگر بخواهند ميان آن دو اصلاح کنند و يا آنها را از هم جدا کنند، که البته اگر رأى به جدايى دادند، اين حکم به غير از راه طلاق آنهم با جمع بودن تمام شرايطش ممکن نخواهد بود.
امام: مدرک مسأله قبل.
63- سوال: آيا شوهر مى‌تواند در مقابل ديگران عيوب زنش را بگويد و او را تحقير کند، اگر چه به شوخى باشد؟
جواب: تبريزى: غيبت کردن مؤمن و نيز تحقير مؤمن و کارى که موجب اذيت او مى‌شود جايز نيست. استفتاء
مکارم: در صورتى که زن ناراحت مى‌شود جايز نيست و اگر ناراحت نمى‌شود بهتر است ترک شود. استفتاء.
64- سوال: آيا زن مى‌تواند در مقابل ديگران عيوب شوهرش را بگويد و يا او را تحقير کند؟ اعم از اينکه شوهر حضور داشته باشد يا نه و اعم از ينکه شوخى باشد يا جدى .
جواب: تبريزى: غيبت کردن مؤمن ونيز کارى که موحب اذيت او مى‌شود، جايز نيست. استفتاء.
در نتيجه: بنابراين فتوا زن و شوهر نمى‌توانند يکديگر را تحقير نمايند به طور مثال مرد نمى‌تواند با به رخ کشيدن زنان ديگر، زن خود را تحقير کند و يا اجازه ندارد در مقابل ديگران کارى کند ويا حرفى بزند که زنش تحقير شود. همچنين زن اجازه ندارد عيوب مرد را نزد زنهاى ديگر به گونه‌اى بيان کند که يا غيبت شود و يا موجب تحقير شوهر گردد. بنابراين، ايراد گرفتن از يکديگر در مقابل ديگران، بى اعتنايى کردن به يکديگر، ترجيح بدون دليل ديگران به گونه‌اى که موجب تحقير همسر گردد و مواردى نظير اينها، جايز نيست و زن و شوهر بايد به شدت از اينگونه امور خوددارى نمايند.
65- سوال:حکم توهين کردن زن به شوهر يا به عکس چيست ؟
جواب: تبريزى: تحقير و توهين به مؤمن جايز نيست، زن باشد يا مرد.
استفتاء.
66- سوال آيا زن اجازه دارد شوهر خود را کتک بزند؟
جواب: زن چنين حقى ندارد.
امام، تحريرالولسيله، القول فى النشوز، مسأله 2.
بهجت - فاضل - مکارم: استفتاء
تبريزى: (13)
67- سوال: آيا زن مى‌تواند اسرار و مسائل خانوادگى را که بين خود و شوهرش هست، براى ديگران تعريف کند؟
جواب: مکارم: افشاى اسرار مؤمن، جايز نيست. استفتاء.
68- مسأله: زن تحت هيچ شرايطى حتى موقعى که مرد حقوق او را نپردازد، حق قهر کردن با شوهر را ندارد.
امام: با استفاده از تحرير الوسيله، القول فى النشوز، مسأله 2.
در نتيجه: خانمهاى محترم بايد بدانند، جايز نيست تحت هيچ شرايطى با شوهر خود قهر کنند. يعنى با او صحبت نکنند و يا بستر خود را از شوهر جدا کنند و... البته در صورتى که شوهر حق او را ادا نمى‌کند (همانگونه که در بخش نشوز گفته خواهد شد) بايد به حاکم مراجعه نمايد. بنابراين اگر جايز نباشد زن يا مردى که ناشزه شده قهر کند به طور اولى در اختلافاتى که مربوط به سليقه و يا نظرات هر يک از زوجين است، حق قهر کردن را ندارد.