گفتار در مسائل سعى

گفتار در مسائل سعى

مساءله 1 - واجب است بعد از دو رکعت نماز طواف بين صفا و مروه سعى کند واين مساحت را هفت بار طى نمايد، به اين نحو که از صفا به مروه رايک شوط و از مروه به صفا را شوطى ديگر حساب کند واجب است که آغاز سعى از صفا و پايان آن در مروه باشد واگرعکس اين عمل کند سعيش باطل و اعاده آن واجب است هرجا که متوجه شدحتى در بين سعى .

مساءله 2 - بنابراحتياط واجب است سعى را از اولين جزء صفا آغاز کند بنابراين اگر به چند پله اى که در کوه صفا هست بالا برود و از آنجا سعى خود را آغاز کند کفايت مى کند، و واجب است ختم سعى به اولين جزء از مروه باشد و اگر به چند پله مروه بالا برود کفايت مى کند وجائز است سعى را هم پياده انجام دهد وهم سواره ولى پياده افضل است .

مساءله 3 - در سعى طهارت از حدث و نيز طهارت از خبث و همچنين ستر عورت واجب نيست هرچند که رعايت طهارت از حدث به احتياط نزديکتر است .

مساءله 4 - واجب است سعى از طريف متعارف انجام يابد پس جائز نيست زياد از آن جاده منحرف شود بله جائز است آنرا در طبقه فوقانى و يا تحتانى (اگر فرض کنيم که روزى برايش اين طبقات را درست کنند)انجام دهد البته به شرطى که طواف بين دو کوه باشد نه بالاى دو کوه يازير دو کوه ، و نزديکتر به احتياط آنست که در همان راه متعارف که قبل از احداث دو طبقه متعارف بوده انجام دهد.

مساءله 6 - در سعى از صفا به مروه معتبر آنست که روى او به طرف مروه باشد و از مروه به صفا رويش به طرف صفا باشد، پس اگر اين دو مسافت را عقب عقب و يا به پهلو طى کند کافى نيست ولى رو برگرداندن به راست و چپ و يا به پشت سرجائز است همچنانکه جائز است قبل از تمام شدن سعى در بين صفا يا مروه يا در خود آنها بنشيند و يا بخواند هر چند که عذرى نداشته باشد.

مساءله 7 - جائز است بين سعى و طواف و نماز آن جهت استراحت و يا تخفيف گرماى هوا فاصله بيندازد و حتى اين تاءخير را مى تواند تا فرارسيدن شب ادامه دهد و احتياط در تاءخير نينداختن تا شب است ، و اما تاءخير تا فرداى آن روز بدون عذر جائز نيست .

مساءله 7 - سعى عبادت است وهر آنچه در عبادت معتبر است در آن معتبر است از قبيل نيت و خلوص در نيت ، و سعى رکن است و حکم ترک عمدى و سهوى آن حکم ترک طواف که بيانش گذشت .

مساءله 9- اگر سهوا يک شوط يا بيشتر در سعى اضافه کند سعيش صحيح است ولى بهتر آن است که آنرا هر جا يادش آمد قاطع کند هرجا که جواز تکميل آن به هفت شوط بعيد نيست و اگر يک يا چند شوط کمتر آورده باشد واجب است هر وقت متوجه شد تکميل کند، و اگر به شهر خود برگشته باشد و مراجعتش به مکه مشقتى نداشته باشد واجب است چنين کند، و اگر امکان نداشت و يا دشوار بود نائب بگيرد، و اگر قسمتى از شوط اول را آورد و سهوا بقيه را نياورد احتياط آنست که آنرا از سر بگيرد.

مساءله 10 - اگر در عمره تمتع قبل از تمام شدن سعى اشتباها و به خيال اينکه سعيش تمام شده از احرام خارج شود و با همسر جماع نمايد واجب است تتمه سعى را آورده با ذبح يک گاو بنابراحتياط کفاره بدهد، بلکه در صورتى هم که سهوا قبل از تمام شدن سعى تقصير کرده و جماع نموده احتياط آنست که سعى را تمام نموده کفاره هم بدهد، و احتياط آنست که چنانچه اين دو اشتباه در غير تمتع پيش آيد همين حکم را جارى بدانيم .

مساءله 11 - اگر بعد از تقصير در عد شوطهاى سعيش شک کند بايد به شک خود اعتناء ننموده بنا را بر صحت بگذارد، و همچنين است اگر در زياد عمل و به دنبال کار خود رفتن شک در کمبود شوطها کند در اينکه بايد بنا را بر کم بوده بياورد، و اگر بعد از فراغ يا بعد از هر شوطى شک کند در اينکه آنچه آورده صحيح بوده يا نه بنا را بر صحت بگذارد و همچين است اگر شک کند در صحت قسمتى از يک شوط که آيا صحيح بوده يا نه اگر شکش ‍ بعد ازگذشتن از آن قسمت بوده بايد بنا را بر صحت بگذارد.

مساءله 12 - اگر در مروه شک کند بين هفت شوط و بيشتر مثلا نه شوط بنا را بر صحت مى گذارد ولى اگر در بين شوط شک کند که اين هفتمى است يا ششمى مثلا سعيش باطل است ، و همچنين است درنظائر اين فرض که احتمال نقص دهد، و همچنين است اگر در بين شوط و قبل از تمام شدن آن شک کند در اينکه شوطى که مشغول آن است هفتم است يابيشتر.

مساءله 13 - اگر بعد از تقصير شک کند در اينکه اصلا سعى را انجام داده يا نه بنا رامى گذارد بر اينکه انجام داده ، و اگر بعداز آنروزى که در آن طواف کرده شک کند دراينکه سعى کرده يا نه بعدى نيست بگوئيم در اينجا نيز بنا را بر انجام آن مى گذارد، لکن نزديکتر به احتياط اين است که اگر شک او قبل از تقصير بوده آنرا بياورد.