چيزهايى که تيمّم بر آنها صحيح است
مسأله :
تيمّم بر خاک، سنگ، ريگ، کلوخ، شن، موزائيک و ديوار گِلى صحيح است، همچنين تيمّم بر چيزهاى پخته مثل گچ، آجر، کوزه و سيمان صحيح است ولى خوب است اگر نپخته اينها در دسترس باشد بر پخته اينها تيمّم نکند، چنانکه خوب است اگر خاک دارد آن را بر همه چيز مقدّم بدارد.
مسأله :
تيمّم بر انواع سنگها مثل سنگ گچ، سنگ آهک، سنگ مرمر، سنگ سياه و مانند اينها جايز است ولى تيمّم بر جواهرات مانند عقيق و فيروزه و مانند آنها باطل است.
مسأله :
هرگاه چيزهايى که در مسأله سابق گفته شد پيدا نشود مى‌تواند به فرش و لباس و مانند اينها که غباردار باشند تيمّم کند.
مسأله :
چنانچه غبار پيدا نشود بايد بر گِل تيمّم کند و بايد بعد از زدن دست بر گِل، گِل را از دست پاک کند و بعد به صورت بکشد.
مسأله :
اگر چيزى که تيمّم بر آن صحيح است پيدا نشود بايد نماز را بدون تيمّم بخواند و احتياط مستحب آن است که قضاى آن را هم بخواند.
مسأله :
اگر با خاک و ريگ چيزى مانند کاه که تيمّم به آن باطل است مخلوط شود نمى‌تواند به آن تيمّم کند ولى اگر آن چيز به قدرى کم باشد که در خاک يا ريگ، از بين رفته حساب شود، تيمّم به آن خاک و ريگ صحيح است.
مسأله :
اگر چيزى ندارد که بر آن تيمّم کند چنانچه ممکن است بايد به خريدن و مانند آن تهيه نمايد.
مسأله :
احتياطمستحب آن است‌که با بودن چيز خشک بر چيز نمناک تيمّم نکند.
مسأله :
چيزى که بر آن تيمّم مى‌کند بايد پاک باشد و اگر چيز پاکى که تيمّم به آن صحيح است ندارد، بايد بر چيز نجس تيمّم کند و نماز بخواند.
مسأله :
اگر يقين داشته باشد که تيمّم به چيزى صحيح است و به آن تيمّم نمايد بعد بفهمد تيمّم به آن باطل بوده نمازهايى را که با آن تيمّم خوانده بايد دوباره بخواند.
مسأله :
چيزى که بر آن تيمّم مى‌کند و يا مکانى که در آن تيمّم مى‌کند بنابر احتياط بايد غصبى نباشد.
مسأله :
کسى که در جاى غصبى حبس است، هرگونه تصرّفاتى که زيان‌آور نباشد براى او جايز است، بنابراين وضو و غسل و تيمّم او صحيح است.
مسأله :
مستحب است چيزى که بر آن تيمّم مى‌کند، گردى داشته باشد که به دست بماند و بعد از زدن دست بر آن، مستحب است دست را بتکاند که گرد آن بريزد.
مسأله :
تيمّم به زمين گود و خاک جاده و زمين شوره‌زار که نمک روى آن را نگرفته مکروه است، و اگر نمک روى آن را گرفته باشد باطل است.