وقت نماز صبح
نزديک اذان صبح از طرف مشرق سفيده‌اى رو به بالا حرکت مى‌کند که آن را فجر اول (فجر کاذب) مى‌گويند; موقعى که آن سفيده پهن شد،فجر دوم (فجر صادق) و اول وقت نماز صبح است و آخر وقت نماز صبح موقعى است که آفتاب بيرون مى‌آيد.
توضيح المسائل، مسأله 741.
س - شبهايى که مهتاب تا صبح هست، اگر کسى يقين کند که فجر صادق طالع شده، آيا مى‌تواند نماز صبح را بخواند، يا بايد صبر کند تاسفيدى صبح به طور محسوس آشکار شود و وظيفه او در امساک روزه ماه مبارک رمضان چگونه است و در صورتى که وقت نماز از اول آشکارشدن سفيدى باشد، در شبهاى ابرى يا در شهرستانهايى که روشنايى برق به حدى زياد است که بايد خيلى صبر کرد تا سفيدى آشکار شود،اگر به اندازه ده دقيقه از اول فجر صبر کند، بعد از ده دقيقه وقت نماز است‌يا نه؟
ج - احتياط لازم در شبهاى مهتاب آن است که صبر کند تا سفيده صبح در افق ظاهر شود و غلبه کند بر روشنايى مهتاب، بلکه خالى از وجه نيست و اين حکم در روشنى برق و شبهاى ابرى نيست و در روزه احتياط کند و در شبهاى مهتاب اگر چه بعيد نيست که لازم نباشد امساک قبل از آنچه ذکر شد.
توضيح المسائل، مسأله 754.
وقت فضيلت نماز صبح
وقت فضيلت نماز صبح از اول طلوع صبح صادق است تا پيدا شدن سرخى طرف مشرق (حمره مشرقيه) و در غير اين وقت تا قبل از طلوع آفتاب اگر نماز صبح خوانده شود،در وقت اجزا مى‌باشد، ولى مستحب است انسان نماز صبح را طورى بخواند که هوا هنوز خوب روشن نشده باشد.
عروة‌الوثقى، اوقات الصلاة اليوميه، مسأله 10.