وقت نماز جمعه
مسأله 368 :
وقت نماز جمعه از اوّل ظهر است به مقدارى که اذان و خطبه ها و نماز مطابق معمول انجام شود، و با گذشتن آن، وقت نماز جمعه پايان مى يابد.
مسأله 369 :
احتياط واجب آن است که خطبه ها را قبل از اذان ظهر نخوانند; بلکه بعد از اذان باشد و اگر قبل از اذان شروع کنند امّا بعد از ورود وقت واجبات خطبه را بطور فشرده انجام دهند کافى است.
مسأله 370 :
جايز نيست امام جمعه خطبه ها را آن قدر طولانى کند که وقت نماز بگذرد، و الاّ بايد نماز ظهر را بخواند; زيرا نماز جمعه در خارج از وقت آن قضا ندارد.
مسأله 371 :
اگر در بين نماز جمعه وقت آن تمام شود، در صورتى که يک رکعت آن در وقت واقع شده باشد صحيح است; ولى احتياط مستحب آن است که پس از اتمام آن، نماز ظهر را هم بجا آورد و اگر حتّى يک رکعت آن در وقت واقع نشده باطل است; هرچند احتياط واجب آن است که آن را تمام کند، سپس نماز ظهر را بخواند.
مسأله 372 :
اگر يقين دارد وقت به اندازه اى هست که مى تواند حدّاقل واجب را در خواندن دو خطبه و دو رکعت نماز بجا آورد، بين نماز جمعه و ظهر مخيّر است. و اگر يقين دارد که به اين اندازه وقت نيست بايد نماز ظهر را بخواند، و اگر شک دارد، نماز جمعه صحيح است; ولى در صورتى که پس از نماز معلوم شود که حتّى براى يک رکعت هم وقت باقى نبوده، بايد نماز ظهر را بجا آورد.
مسأله 373 :
اگر مقدار وقت را مى داند، ولى شک دارد که در اين مقدار مى تواند نماز جمعه را بجا آورد يا نه؟ جايز است نماز جمعه را شروع کند; پس اگر وقت براى همه نماز کافى بود، نمازش صحيح است و الاّ بايد نماز ظهر را بجا آورد; ولى احتياط مستحب آن است که در اين صورت اساساً نماز ظهر را اختيار کند.
مسأله 374 :
در صورتى که نماز جمعه با عدد کامل و در وقت کافى شروع شود، ولى مأمومى به رکعت اوّل نرسيده باشد، اگر به رکعت دوّم، ولو به رکوع آن برسد و اقتدا کند نمازش صحيح است (به شرط آن که بداند وقت به اندازه اى هست که رکعت دوّم او هم در وقت واقع مى شود) در اين صورت دوّمين رکعت نماز خود را بطور فرادى به جا مى آورد.