نیت (آیت الله سید محمد حسینی شاهرودی)

نيـت

مسأله 1559 :

لازم نيست انسان نيت روزه را از قلب خود بگذراند، مثلاً بگويد فردا را روزه مى گيرم، بلکه همينقدر که براى انجام فرمان خداوند عالم از اذان صبح تا مغرب کارى که روزه را باطل مى کند انجام ندهد کافيست. و براى آنکه يقين کند تمام اين مدت را روزه بوده ،بايد مقدارى پيش از اذان صبح و مقدارى هم بعد از مغرب، از انجام کارى که روزه را باطل مى کند خوددارى نمايد.

مسأله 1560 :

انسان مى تواند در هر شب از ماه رمضان براى روزه فرداى آن، نيت کند، و بهتر است که شب اول ماه هم نيت روزه همه ماه رابنمايد.

مسأله 1561 :

وقت نيت روزه ماه رمضان از اول شب است تا اذان صبح.

مسأله 1562 :

وقت نيت روزه مستحبى از اول شب است تا موقعى که باندازه نيت کردن به مغرب وقت مانده باشد، که اگر تا اين وقت کارى که روزه را باطل مى کند انجام نداده باشد و نيت روزه مستحبى کند روزه او صحيح است.

مسأله 1563 :

کسى که پيش از اذان صبح بدون نيت روزه خوابيده است ، اگر پيش از ظهر بيدار شود و نيت کند، روزه او صحيح است (1)چه روزه او واجب باشد چه مستحب. و اگر بعد از ظهر بيدار شود، نمى تواند نيت روزه واجب نمايد.

مسأله 1564 :

اگر بخواهد غير روزه رمضان روزه ديگرى بگيرد، بايد آنرا معين نمايد، مثلاً نيت کند که روزه قضايا روزه نذر مى گيرم، ولى در ماه رمضان لازم نيست نيت کند که روزه ماه رمضان مى گيرم، بلکه اگر نداند ماه رمضان است يا فراموش نمايد و روزه ديگرى را نيت کند، روزه ماه رمضان حساب مى شود.

مسأله 1565 :

اگر بداند ماه رمضان است و عمداً نيت روزه غير رمضان کند، نه روزه رمضان حساب مى شود و نه روزه اى که قصد کرده است.

مسأله 1566 :

اگر مثلاً به نيت روز اول ماه روزه بگيرد، بعد بفهمد دوم يا سوم بوده، روزه او صحيح است.

مسأله 1567 :

اگر پيش از اذان صبح نيت کند و بيهوش شود و در بين روز بهوش آيد، احتياط واجب آنست که روزه آن روز را تمام نمايد، و قضاى آن را هم بجا آورد.

مسأله 1568 :

اگر پيش از اذان صبح نيت کند و مست شود و در بين روز بهوش آيد، احتياط واجب آن است که روزه آن روز را تمام کند و قضاى آن را هم بجا آورد.

مسأله 1569 :

اگر پيش از اذان صبح نيت کند و بخوابد و بعد از مغرب بيدار شود، روزه اش صحيح است.

مسأله 1570 :

اگر نداند يا فراموش کند که ماه رمضان است و پيش از ظهر ملتفت شود، چنانچه کارى که روزه را باطل مى کند انجام نداده باشد، بايد نيت کند و روزه او صحيح است(2). و اگر کارى که روزه را باطل مى کند انجام داده باشد، يا بعد از ظهر ملتفت شود که ماه رمضان است، روزه او باطل مى باشد. ولى بايد تا مغرب کارى که روزه را باطل مى کند انجام ندهد، و بعد از رمضان هم آن روزه را قضا نمايد.

1- على الاظهر ولکن احتياط به قضا ترک نشود.

2- على الاظهر ولکن احتياط به قضا ترک نشود.

مسأله 1571 :

اگر بچه پيش از اذان صبح ماه رمضان بالغ شود، بايد روزه بگيرد و اگر بعد از اذان بالغ شود، روزه آن روز بر او واجب نيست اگر نيت روزه نکرده باشد ولى اگر قبل از ظهر کارى که روزه را باطل مى کند مرتکب نشده باشد احتياط واجب آنست که روزه را بگيرد و اگر نيت کرده باشد روزه بر او واجب است.

مسأله 1572 :

کسى که براى بجا آوردن روزه ميتى اجير شده اگر روزه مستحبى بگيرد اشکال ندارد. ولى کسى که روزه قضا دارد نمى تواند روزه مستحبى بگيرد و چنانچه فراموش کند و روزه مستحب بگيرد، در صورتى که پيش از ظهر يادش بيايد، روزه مستحبى او بهم مى خورد و مى تواند نيت خود را به روزه قضا برگرداند و اگر بعد از ظهر ملتفت شود، روزه او باطل است، و اگر بعد از مغرب يادش بيايد اقوى بطلان است.

مسأله 1573 :

اگر غير از روزه ماه رمضان روزه معين ديگرى بر انسان واجب باشد، مثلاً نذر کرده باشد که روز معينى را روزه بگيرد، چنانچه عمداً تا اذان صبح نيت نکند، روزه اش باطل است و اگر نداند که روزه آن روز بر او واجب است، يا فراموش کند و پيش از ظهر يادش بيايد، چنانچه کارى که روزه را باطل مى کند، انجام نداده باشد، و نيت کند روزه او صحيح (1)و گرنه باطل مى باشد.

مسأله 1574 :

اگر براى روزه واجب غير معينى مثل روزه کفاره عمداً تا نزديک ظهر نيت نکند اشکال ندارد. بلکه اگر پيش از نيت تصميم داشته باشد که روزه نگيرد، يا ترديد داشته باشد که بگيرد يا نه چنانچه کارى که روزه را باطل مى کند انجام نداده باشد و پيش از ظهر نيت کند، روزه او صحيح است.

مسأله 1575 :

اگر در ماه رمضان، پيش از ظهر کافر مسلمان شود اگر چه چيزى نخورده باشد روزه او صحيح نيست ولو اينکه نيت روزه را هم قبل از ظهر کرده باشد.

مسأله 1576 :

اگر مريض پيش از ظهر ماه رمضان خوب شود و از اذان صبح تا آن وقت کارى که روزه را باطل مى کند انجام نداده باشد، بنابر احتياط واجب بايد نيت روزه کند و آن روز را روزه بگيرد و چنانچه بعد از ظهر خوب شود، روزه آن روز بر او واجب نيست.

مسأله 1577 :

روزى را که انسان شک دارد آخر شعبان است يا اول رمضان واجب نيست روزه بگيرد. و اگر بخواهد روزه بگيرد نمى تواند نيت روزه رمضان کند، يا نيت کند که اگر رمضان است روزه رمضان و اگر رمضان نيست روزه قضا يا مانند آن باشد، بلکه بايد نيت روزه قضا و مانند آن بنمايد، و چنانچه بعد معلوم شود رمضان بوده، از رمضان حساب مى شود.

مسأله 1578 :

اگر روزى را که شک دارد آخر شعبان است يا اول رمضان، به نيت روزه قضا يا روزه مستحبى و مانند آن روزه بگيرد و در بين روز بفهمد که ماه رمضان است، بايد نيت روزه رمضان کند.

مسأله 1579 :

اگر در روزه واجب معينى مثل روزه رمضان مردد شود که روزه خود را باطل کند يا نه، يا قصد کند که روزه را باطل کند، روزه اش باطل مى شود، اگر چه از قصدى که کرده توبه نمايد و کارى هم که روزه را باطل مى کند انجام ندهد ولى در صورتى که مردد شدن به جهت رخ دادن چيزى باشد که نداند روزه را باطل مى کند يا نه، روزه اش اگر کارى که روزه را باطل مى کند انجام نداده صحيح است در صورتى که موجب تردد در نيت روزه نشود.

مسأله 1580 :

در روزه مستحب و روزه واجبى که وقت آن معين نيست، مثل روزه کفاره، اگر قصد کند کارى که روزه را باطل مى کند انجام دهد، يا مردد شود که بجا آورد يا نه، چنانچه بجا نياورد و پيش از ظهر دوباره نيت روزه کند

1- على الاظهر ولکن احتياط به قضا ترک نشود.

روزه او صحيح است.