احکام ميقاتها
مسأله 55- احرام بستن قبل از ميقات جايز نيست، همان گونه که گذشتن از ميقات بدون احرام حرام است،
[42]
تنها بايد در خود ميقات مُحرِم شوند; مگر در دو صورت:
1- در صورتى که نذر کند قبل از ميقات مُحرِم شود لازم است به نذر خود وفا کند، از هر جا که باشد، و نيازى به تجديد احرام در ميقات نيست، به همين جهت هنگامى که انسان در ميقات يا محاذات آن شک کند مى تواند قبل از رسيدن به محلّ مشکوک «نذر احرام» نمايد، و از همانجا مُحرِم شود و فرقى ميان حجّ واجب و مستحب نيست و نذر زن در صورتى که مزاحم حقّ شوهر نباشد اشکالى ندارد.
2- براى کسى که مى خواهد عمره ماه رجب را به جا آورد و بيم آن دارد که ماه رجب قبل از رسيدن به ميقات بگذرد جايز است قبل از ميقات، مُحرِم شود تا فضيلت عمره ماه رجب را درک کند.
مسأله 56- رسيدن به ميقات بايد به طور يقين، يا اطمينان، يا مشهور بودن در ميان اهل محل، يا حدّاقل
[43]
شهادت يک نفر عادل ثابت شود، و در صورت شک، احرام بستن جايز نيست (مگر به ترتيبى که در مسأله قبل اشاره شد، از طريق نذر کردن).
مسأله 57- جايز نيست که انسان بدون احرام از ميقات بگذرد مگر اين که ميقات ديگرى در پيش داشته باشد که در اين صورت احرام از ميقات دوم صحيح است; هرچند احتياط واجب آن است که در همان ميقات اوّل مُحرِم شود.
مسأله 58- هرگاه از روى علم و عمد بدون احرام از ميقات بگذرد بايد به ميقات بازگردد و مُحرِم شود، و اگر نتواند بازگردد حجّ او باطل است، و بايد سال بعد به جا آورد.
مسأله 59- هرگاه از روى جهل يا فراموشکارى در ميقات مُحرِم نشود بايد هنگامى که يادش آمد اگر بيرون حرم است از همانجا احرام ببندد، و اگر وارد حرم شده به بيرون حرم (مثلاً به تنعيم) برود و احرام ببندد، و اگر نمى تواند از حرم بيرون برود از همان جا که هست احرام مى بندد.
[44]
مسأله 60- هرگاه زن در عادت ماهانه باشد و خيال کند احرام بستن براى او جايز نيست، و در ميقات احرام نبندد، اگر مى تواند بايد به ميقات برگردد، و مُحرِم شود، و اگر نمى تواند به خارج حرم رود و اگر نمى تواند از همان جا که هست احرام ببندد و حجّ و عمره او صحيح است.
مسأله 61- همانطور که قبلاً گفته شد احرام براى حجّ تمتّع از خود مکّه است، حال اگر از روى جهل يا فراموشى بدون احرام به سوى «عرفات» حرکت کند چنانچه امکان داشته باشد به مکّه برمى گردد و مُحرِم مى شود، و اگر نتواند به مکّه برگردد در خود «عرفات» يا «مشعر» يا «منى» (قبل از رمى جمرات و قربانى کردن) مُحرِم مى شود، و اگر بعد از رمى جمرات و قربانى کردن يادش بيايد وقت احرام گذشته است و حجّ او صحيح است.
مسأله 62- هرگاه از روى جهل يا فراموشى احرام را ترک کند و بعد از تمام شدن اعمال متوجّه شود، اعمال او صحيح است; خواه در عمره تمتّع باشد، يا حج، يا عمره مفرده.
[45]