8- استعمال بوى خوش
مسأله 119- استعمال بوى خوش، مانند انواع عطرها، و مشک و زعفران و گلاب، و غير آن خواه از طريق بوئيدن باشد، يا ماليدن بر بدن و لباس يا پراکندن در فضاى اطاق به وسيله اسپرى يا خوردن غذاهاى معطّر، بر مرد و زن مُحرِم حرام است.
[66]
مسأله 120- خوردن ميوه هاى خوشبو مانند سيب و پرتقال و غير آن مانعى ندارد، ولى بهتر است از بوئيدن آنها خوددارى شود.
مسأله 121- مُحرِم نمى تواند با صابونهاى عطرى يا شامپوهاى معطّر خود را بشويد، و لازم است از گذاشتن اين گونه اشياء در کنار لباس احرامى خود که سبب بو گرفتن آنها مى شود خوددارى کند و حجّاج بايد اين گونه اشياء را در ساکهاى لباس احرامى خود قرار ندهند.
مسأله 122- هرگاه مُحرِم در جائى قرار بگيرد که بوى خوش در آنجا باشد بايد چيزى در برابر بينى خود قرار دهد که بوى خوش را استشمام نکند; مگر اين که موجب عسر و حرج شود، ولى بعکس اگر از محلّى بگذرد که بوى بد در آنجا است نبايد بينى خود را بگيرد، ولى مى تواند با سرعت از آنجا بگذرد.
مسأله 123- بوئيدن گلها بنابر احتياط واجب براى مُحرِم جايز نيست.
[67]