احکام سعى
در گـذشته گفته شد که سعى از ارکان حج است وترک آن عمدا با علم يا جهل به حکم , تا زمانى کـه تـدارکـش پيش ازوقوف به عرفات ممکن نشود, حج باطل واعاده اش درسال بعد لازم خواهد بـود, واظهر اين است که احرامش نيز باطل خواهد بود, اگرچه احوط واولى اين است که عدول به افراد نموده وسعى را به قصد اعم از حج افرادوعمره مفرده تمام نمايد.
مسأله 244 - هرگاه سعى از روى فراموشى ترک شود,هر وقت ياد او بيايد بايد بجا آورد هرچند ياد آمـدنـش پـس از فـراغـت از اعمال حج باشد, وکسى که شخصا نتواند يابرايش مشقت داشته باشد بايستى نايب بگيرد وحجش در هر دو صورت صحيح خواهد بود.
مسأله 245 - کسى که شخصا پياده يا سواره نتواند سعى را بجا آورد, ديگرى را نايب بگيرد که به جاى او سعى کندوحجش صحيح است .
مسأله 246 - احـتـيـاط اين است که بعد از طواف ونماز آن بدون ضرورت مانند شدت گرما يا خـسـتـگى زياد, تاخيرنکند, اگرچه اقوى اين است که مى تواند سعى را تا شب تاخير کند, بلى در حال اختيار نبايد سعى را به فردابيندازد.
مسأله 247 - زيـادى در سعى مانند زيادى در طواف سبب بطلان خواهد بود, اگر از روى علم وعمد باشد,چنانکه در طواف گذشت , بلى اگر جاهل به حکم باشد,اظهر اين است که سعيش به زيادى باطل نمى شود,هرچند احتياط در اعاده آن است .
مسأله 248 - هرگاه از روى خطا در سعى خود زيادنموده , سعيش درست است , ولى اگر زيادى يک شوطکامل باشد, مستحب است که شش شوط ديگر به آن اضافه نمايد تا يک سعى کامل غير از سـعـى اول شود وختم سعى دوم طبعا به صفا خواهد بود, وچنانچه زيادى بيش از يک شوط باشد, تمام نمودن او به قصد رجا عيبى ندارد.
مسأله 249 - هرگاه عمدا با علم به حکم يا جهل به آن , ازسعى خود کم نمود, وتدارکش تا زمان وقوف به عرفات ممکن نباشد, حجش فاسد شده ولازم است سال بعداعاده نمايد, وظاهر اين است کـه احـرامش نيز باطل مى شود, واحوط اين است که عدول به حج افراد نموده وبه نيت اعم از حج وعـمـره مـفـرده تـمـامـش نـمايد, وچنانچه کمبود سعى از روى فراموشى وبعد از شوط چهارم بـوده واجب است باقى را هر وقت يادش آمد هرچند بعد ازفراغت از اعمال حج باشد, تدارک نمايد, ودر صورتى که خود نتواند تدارک کند يا تدارک سخت باشد واجب است نايب بگيرد, هرچند به اين جهت باشد که پس ازبازگشت به وطن يادش آمده باشد, در اين صورت احتياط اين است که نايب به نيت فراغ ذمه منوب عنه ازاتمام يا تمام , يک سعى کامل بجا آورد, واگر کمبودش پيش از شوط چـهـارم واز روى فـراموشى بوده , احتياط اين است که شخصا يک سعى کامل به قصد اعم از تمام يااتمام بجا آورد, ودر صورت دشوارى آن , نايب بگيرد.
مسأله 250 - چنانچه از روى فراموشى , مقدارى از سعى در عمره تمتع کم نموده وبه اعتقاد اينکه از سـعـى فارغ شده محل شده , در اين صورت احوط اين است که يک گاو کفاره بدهد ولازم است سعى را به نحوى که گفته شدتمام نمايد.