( احکام عقد ).
مسأله 2372 :
در زنـاشويى چه دايم , و چه غير دايم بايد صيغه خوانده شود , و تنها راضى بودن زن و مرد , و هم چـنـيـن نوشتن کافى نيست و صيغه عقد را يا خود زن و مرد مى خوانند , يا ديگرى را وکيل مى کنند که از طرف آنان بخواند.
مسأله 2373 :
وکيل لازم نيست مرد باشد , زن هم مى تواند براى خواندن صيغه عقد از طرف ديگرى وکيل شود.
مسأله 2374 :
زن و مرد تا اطمينان نکنند که وکيل آنها صيغه را خوانده است نمى توانند به يکديگر نگاه محرمانه نـمـايـنـد و گمان به اين که وکيل صيغه را خوانده است کفايت نمى کند , بلکه اگر وکيل بگويد صيغه را خوانده ام ولى اطمينان به گفته او نباشد , کفايت آن محل اشکال است .
مسأله 2375 :
اگـر زنى کسى را وکيل کند که مثلا ده روزه او را به عقد مردى درآورد و ابتداى ده روز را معين نـکند , آن وکيل مى تواند هر وقت که بخواهد او را ده روزه به عقد آن مرد درآورد ولى اگر معلوم باشد که زن , روز يا ساعت معينى را قصد کرده , بايد صيغه را مطابق قصد او بخواند.
مسأله 2376 :
يـک نـفر مى تواند براى خواندن صيغه عقد دايم يا غير دايم از طرف دو نفر وکيل شود و نيز انسان مى تواند از طرف زن وکيل شود و او را براى خود به طور دايم يا غير دايم عقد کند ولى احتياط مستحب آن است که عقد را دو نفر بخوانند.