مستحبات احرام حج تا وقوف به عرفات
«955» م - امورى که در احرام عمره مستحب بود در احرام حج نيز مستحب است و پس از اينکه شخص، احرام بسته و از مکه بيرون آمد همين که بر ابطح مشرف شود به آواز بلند تلبيه بگويد، و چون متوجه منى شود بگويد:
»اللهم اياک أرحو و اياک أدعو فبلغنى أملى و أصلح لى عملى«.
و با تن و دل آرام با تسبيح ذکر حق تعالى برود و چون به منى رسيد بگويد:
»الحمدلله الذى أقد منيها صالحا فى عافية و بلغنى هذا المکان«.
پس بگويد:
»أللهم هذه منى و هى مما مننت به علينا من المناسک فأسألک أن تمن على بما مننت على أنبيائک فانما أنا عبدک و فى قبضتک«.
و مستحب است شب عرفه را در منى بوده و به اطاعت الهى مشغول باشد، و بهتر آن است که عبادات و خصوصا نمازها را در مسجد خيف بجا آورد، و چون نماز صبح را خواند تا طلوع آفتاب تعقيب گفته پس به عرفات روانه شود، و اگر خواسته باشد بعد از طلوع صبح روانه شود مانعى ندارد، ولى سنت بلکه أحوط آن است که تا آفتاب طلوع نکرده از وادى محسر رد نشود و روانه شدن پيش از صبح مکروه است و بعضى حرمت آنرا نقل نموده‌اند مگر از براى ضرورت مانند بيمار و کسيکه از ازدحام مردم خائف باشد. چون به عرفات متوجه شود اين دعا را بخواند:
»اللهم اليک صمدت و اياک اعتمدت ووجهک أردنت أسألک أن تبارک لى فى رحلتى و أن تقضى لى حاجتى و أن تجعلنى ممن تباهى به اليوم من هو أفضل منى«. و تا رسيدن به عرفات تلبيه بگويد