وقوف در مشعر الحرام
سومّ : از واجبات حج تمتع وقوف در مشعر الحرام (و به آن مزدلفه نيز ميگويند) است، مشعر الحرام بيابانى است که بين (مأزمين) و (حياض) و (وادى محسّر) قرار گرفته، و خود اينها همه حدود مشعر هستند و جزء موقف نيستند، مگر در زمان ازدحام و فشار جمعيت، که در اين حال جايز است بطرف (مأزمين) بالا رفت. (مأزمين نام تنگه اى است بين عرفات و مشعر الحرام).
مسأله 372 : واجب است بر کسى که مشغول انجام مناسک حج است پس از حرکت از عرفات مقدارى از شب عيد را تا صبح در مشعر الحرام بماند، و احتياط اين است که تا طلوع آفتاب در آنجا بماند، اگر چه اظهر اين است که جايز است کمى پيش از طلوع آفتاب از آنجا بطرف (وادى محسّر) حرکت کند.
آرى جايز نيست پيش از طلوع آفتاب از (وادى محسّر)بگذرد و وارد منى شود.
مسأله 373 :وقوف در تمام وقت ياد شده اگر چه واجب است در حال اختيار، ولى مقدار رکن آن وقوف در مقدارى از وقت است. بنابر اين اگر مقدارى از شب عيد را در آنجا ماند و قبل از طلوع فجر از آنجا حرکت کرد، بنابر اظهر حجش صحيح ميباشد، و بايد در صورتى که با آگاهى از حکم شرعى اين کار را کرده باشد يک گوسفند کفاره بدهد، و در صورتى که حکم شرعى را نميدانسته کفاره اى واجب نيست.
و چنانچه مقدارى از فاصله زمانى بين طلوع فجر و طلوع آفتاب در آنجا بماند، ولى تمام آن فاصله را در انجا نباشد، حجش نيز صحيح است، اگر چه از روى عمد باشد، و کفّاره هم واجب نيست اگرچه گناهکار است.
مسأله 374 : از وجوب وقوف مقدارى از شب عيد تا صبح در مشعر الحرام بلکه بنابر احتياط تا طلوع آفتاب، عده اى استثناء ميشوند، و آنها عبارتند از : کسى که ترس دارد و بچه و زنها و افراد ضعيف و ناتوان ـ مانند پيران و مريضها ـ و کسانى که سرپرستى امور اينها را دارند، بنابر اين براى اينها جايز است، به توقف شب عيد در آنجا و حرکت کردن قبل از طلوع فجر به طرف منى اکتفا کنند.
مسأله 375 : وقوف در مشعر الحرام بايد با نيت قربت و اخلاص باشد، همچنان که معتبر است از روى قصد و اختيار باشد، به همان توضيحى که در وقوف عرفات گذشت.
مسأله 376 : کسى که وقوف اختيارى مشعر الحرام را درک نکند، يعنى وقوف در شب عيد و بين طلوع فجر و آفتاب، چه از روى فراموشى يا عذر ديگرى باشد، وقوف اضطرارى براى او کفايت ميکند، يعنى مقدارى از فاصله بين طلوع آفتاب روز عيد تا ظهر در آنجا بماند، و اگر اين را عمداً ترک کند حجش باطل ميشود.