طواف حج و نماز آن وسعى
هفتم و هشتم و نهم : از واجبات حج طواف و نماز آن وسعى است.
مسأله 410 : چگونگى طواف و نماز آن وسعي، و شرائط آنها، همان است که در طسواف عمره و نماز آن وسعى عمره ذکر شد.
مسأله 411 : مستحب است طواف حج در روز قربانى بجا أورده شود، و بنابر احتياط از روز يازدهم تاخير نيفتد، اگر چه ظاهرا تاخير مذکور جايز باشد، بلکه جايز بودن تاخير کمى از روزهاى تشريق بلکه تا أخر ذى الحجه، خالى از قوت نيست.
مسأله 412 : بنابر احتياط طواف حج و نماز آن وسعى در حج تمتع، قبل از وقوف در عرفات و مشعر بجا آورده نشود، و در صورتى که از روى ندانستن حکم شرعى آنها را بجا آورد، اکتفاء به أنها مورد اشکال است، اگر چه خالى از وجه نمى باشد، و از حکم ذکر شده موارد ذيل استثناء ميشود:
1ـ زنى که از ترس از پيش آمدن عادت ماهانه و يا حالت زايمان و خون پس از أن دارد.
2ـ افراد پير و مريض و عليل، و غير آنها از کسانى که بازگشت به مکه براى أنها مشکل است، و يا طواف نمودن بعد از بازگشت از مني، به علت ازدحام شديد جمعيت يا غير آن، براى آنها مشکل است.
3ـ کسى که از چيزى بترسد که با وجود آن به مکه برگردد.
بنابر اين جايز است براى اينها، طواف و نماز آن وسعى را پيش از وقوف در عرفات و مشعر و بعد از بستن احرام حج، انجام دهند، واحوط واولى اين است که آنها را پس از وقوفقين و تا آخر ذى الحجه در صورت امکان دوباره نيز بجا آورند.
مسأله 413 : کسى که طواف حج را پس از وقوفين بجا مى آورد، بايد أن را از تراشيدن و کوتاه کردن يا تراشيدن بجا آورد، و يک گوسفند کفاره بدهد.
مسأله 414 : حکم کسى که توانائى اينکه شخصا طواف حج و نماز آن وسعى حج را بجا أورد ندارد، حکم همان شخص است در عمره تمتع، و بيان آن در مسأله (326، 342) گذشت.
وزنى که عادت ماهانه بيند يا حالت زايمان و نفاس براى او پيش آيد، در صورتى که نتواند صبر کند تا اينکه طاهر شود و پس از آن خود شخصا طواف را بجا آورد، بايد نائب جهت طواف و نماز آن بگيرد، و پس از انجام آنها توسط نائب خود شخصا سعى را بجا آورد.
مسأله 415 : اگر شخص متمتع طواف و نماز آن وسعى را بجا آورد، بوى خوش براى اوئ حلال ميشود، ولى زنها ـ بتفصيلى که در مسأله (407) ذکر شد ـ همچنان بر او حرام اند، بلکه بنابر احتياط شکار نيز حرام است.
مسأله 416 : کسى که جايز است طواف وسعى را بر وقوفين مقدم بدارد، در صورتى که مقدم بدارد، بوى خوش براى او حلال نمى شود، تا اينکه مناسک منى را از رمى و قربانى کردن و سر تراشيدن يا کوتاه کردن مو، بجا آورد.