4- سعى بين صفا و مروه و احکام آن
مسئله: واجب است بعد از نماز طواف سعى کند بين صفا و مروه که دو کوه معروف است و مراد از سعى اينست که از کوه صفا برود به مروه و از مروه برگردد و هفت مرتبه اينکار را انجام دهد يعنى از صفا برود به مروه اين يک دفعه و برگرديدن از مروه بصفا ميشود دو دفعه و همچنين هر رفتن يکى و هر برگشتن يکى حساب مى‌شود و واجب است از صفا شروع کند که در نتيجه آخرى بمروه ختم ميشود و اگر بر خلاف انجام دهد بايد از سر بگيرد و از صفا شروع کند.
مسئله: در سعى طهارت شرط نيست جنب و حائض و بى وضو هم اگر سعى کند صحيح است و همچنين لباس و بدن اگر نجس باشد اشکال ندارد.
مسئله: سعى کردن در طبقه بالاى صفا و مروه اگر طورى است که بين دو کوه است نه بالاى دو کوه اشکال ندارد ولى چون کاملا معلوم نيست چگونه است احتياط آنست که از همان طبقه پائين که متعارف بوده سعى نمايد البته بايد تمام بين دو کوه را برود چيزى از اول يا آخر کسر نگذارد.
مسئله: واجب نيست‌سعى را پشت‌سر هم انجام دهد بلکه ميتواند هر جا خسته شد بنشيند و بعد مابقى را انجام دهد.
مسئله: سعى مثل طواف رکن است و احکام ترک کردن آن و کم و زياد کردنش چه عمدى چه سهوى مثل طواف است که احکامش گفته شد رجوع کنيد.
مسئله: اگر شک کند در عدد رفت و آمدها اگر شکش بعد از تقصير باشد يعنى بعد از ناخن گرفتن باين شک اعتنا نکند عملش صحيح است ولى اگر بعد از سعى و قبل از تقصير شک کند اگر احتمال کسرى ميدهد باحتياط وجوبى آن کسرى را بجا آورد ولى اگر در اين صورت شک کند که هفت مرتبه شد يا بيشتر اعتنا نکند و سعى او صحيح است.
مسئله: اگر در بين سعى کردن شک کند که دور هفتم است‌يا کمتر سعى او باطل است.
مسئله: واجب است‌سعى را بعد از طواف و نماز طواف انجام دهد و اگر عمدا يا از روى فراموشى يا ندانستن مسئله جلوتر بجا آورد بايد اعاده کند.