1 - شکار حيوان صحرائى
مسأله 194 - شکار حيوان صحرائى بر محرم حرام
است مگر در موردى که ترس از آزار او داشته باشد مانند
درندگان ومار که در اين مورد از شکار آنها مانعى نيست .
مسأله 195 - شکار ملخ هم حرام است ولى شکار
زنبور وپشه ومورچه واشباه آنها مانعى ندارد .
مسأله 196 - همان نحو که شکار حيوان صحرائى
حرام است ، کمک نمودن در شکار ولو به راهنمائى يا اشاره
يا بستن دربه روى شکار در صورتى که شخص ديگرى
درصدد شکار است ، واين کارها کمک به او مى کند در شکار
حرام است .
مسأله 197 - نگاه داشتن شکار نيز بر محرم حرام
است ولو مالک او باشد مثل اين که قبلا حيوانى را صيد
نوده ودر جائى نگاه داشته باشد .
/ صفحة 117 /
مسأله 198 - حرام است از براى محرم خوردن
گوشت شکار پس اگر محلى حيوانى را شکار نموده محرم
نمى تواند از گوشت آن بخورد .
مسأله 199 - اگر محرمى حيوان شکارى را صيد و
ويا ذبح نمود ، حرام است خوردن گوشت او حتى بر شخص
محل وهمچنين اگر محلى آن حيوان را در حرم ذبح بنمايد .
مسأله 200 - جوجه وتخم حيوان صحرائى حکم
خود او را دارند واحکام گذشته نسبت به آن دو جارى
است .
مسأله 201 - شکار حيوان دريائى مانند ماهى
وامثال آن وحيوان اهلى مثل گوسفند وشترمرغ خانگى و
امثال آنها مانعى ندارد و مشمول احکام گذشته که در حيوان
صحرائى گفته شد ، نيستند .
مسأله 202 - اگر در حيوانى شک کند که صحرائى
/ صفحة 118 /
است يا دريائى چنانچه در آب زندگى مى کند ويا تخم
مى گذارد در آب ، دريائى است اگر در صحرا زندگى مى کند
يا تخم در آنجا مى گذارد ، صحرائى است اگر از اين دو راه
چيزى معلوم نشد ، اظهر حرمت صيد آن است .