12 ـ ماندن در منى
مسأله 997 ـ واجب است شب يازدهم و دوازدهم ذى الحجه در منى بماند. که اين ماندن را «بيتوته» مى گويند.
مسأله 998 ـ گروههاى زير علاوه بر شب يازدهم و دوازدهم شب سيزدهم را نيز بايد در منى بمانند:
1 ـ کسى که در حال احرام صيد کرده باشد، و اگر صيد را گرفته باشد و نکشته باشد به احتياط واجب بايد شب سيزدهم نيز بماند. و خوردن گوشت صيد يا نشان دادن صيد اين حکم را ندارد.
2 ـ زن يا مردى که قبل از انجام طواف نساء با هم نزديکى کرده باشند، حتى اگردراحرام عمره تمتع نزديکى کرده باشند، ولى ساير استمتاعات اين حکم را ندارد.
3 ـ کسى که روز دوازدهم از منى کوچ نکند و تا غروب در منى ماند، اما اگر روز دوازدهم از منى کوچ کند،
(344صفحه)
ولى براى کارى به منى برگردد و تا غروب بماند اين حکم را ندارد.
مسأله 999 ـ بر افراد زير واجب نيست شبهاى يازدهم و دوازدهم در منى بمانند:
1 ـ بيماران و پرستاران آنها، و کسانى که به هر جهت ماندن آنها در منى برايشان مشقت داشته باشد.
2 ـ کسانى که بترسند اگر در منى بمانند اموال آنها در معرض خطر قرار مى گيرد.
3 ـ کسانى که شب را تا صبح در مکه بيدار و به عبادت مشغول باشند.
مسأله 1000 ـ فردى که عبادت در مکه را انتخاب مى کند بايد از مغرب تا طلوع فجر بيدار و مشغول عبادت باشد. و اگر مقدارى از آن را بخوابد کفايت نمى کند، بلى چرت زدن به مقدار کم و کارهاى ضرورى از قبيل خوردن، آشاميدن، تطهير و تجديد وضو مانعى ندارد.
مسأله 1001 ـ عبادت در خارج از مکه حتى در بين راه مکه و منى کفايت نمى کند.
(345صفحه)
مسأله 1002 ـ شخص مى تواند مقدارى از اول شب را در منى بيتوته کند و قبل از نيمه شب ـ مثلاً ساعت 10 شب ـ به مکه بيايد و تا صبح مشغول عبادت شود، و همچنين مى تواند مقدارى از اول شب را در مکه عبادت کند و بقيه آن را برگردد به منى و بيتوته کند.
مسأله 1003 ـ منظور از عبادت مطلق عبادت است که گذشته از نماز، و خواندن قرآن، و ذکر، و دعا، شامل نگاه کردن به کعبه، برآوردن حاجات مؤمنين، و ارشاد و موعظه و... نيز مى شود.
مسأله 1004 ـ منتظر ماندن براى تمام شدن اعمال همراهان، عبادت محسوب نمى شود. لذا اين افراد يا بايد مشغول ذکر شوند، يا براى بيتوته به منى بروند.
مسأله 1005 ـ کسى که ماندن در منى را ترک کند براى هر شب بايد يک گوسفند کفاره بدهد، و فرقى نمى کند که عالم باشد يا جاهل، از روى فراموشى باشد يا عذر، اما ثبوت کفاره در غير عالم عامد بنابر احتياط است.
مسأله 1006 ـ کفاره ترک بيتوته بر گروه اول و دوم مسأله 979 نيز واجب است، ولى بر گروه سوّم واجب نيست.
(346صفحه)
مسأله 1007 ـ اين کفاره شرايط قربانى را ندارد، و ذبح آن محل خاصى ندارد، هر چند به احتياط مستحب در منى ذبح شود.