مصرف زکات فطره
مساله 2014 :
اگر زکات فطره را به يکى از هشت مصرفى که سابقا براى زکات مال گفته شد برسانند کافى است، ولى احتياط مستحب آن است که فقط به فقراى شيعه بدهد.
مساله 2015 :
اگر طفل شيعه‌اى فقير باشد، انسان مى‌تواند فطره را به مصرف او برساند يا به واسطه دادن به ولى طفل ملک طفل نمايد.
مساله 2016 :
فقيرى که فطره به او مى‌دهند لازم نيست عادل باشد، ولى احتياط واجب آن است که به شراب خوار و کسى که آشکارا معصيت کبيره مى‌کند فطره ندهند.
مساله 2017 :
به کسى که فطره را در معصيت مصرف مى‌کند، نبايد فطره بدهند.
مساله 2018 :
احتياط واجب آن است که به يک فقير بيشتر از مخارج سالش و کمتر از يک صاع که تقريبا سه کيلو است فطره ندهند.
مساله 2019 :
اگر از جنسى که قيمتش دو برابر قيمت معمولى آن است مثلا از گندمى که قيمت آن دو برابر قيمت گندم معمولى است نصف صاع که معناى آن در مسأله پيش گفته شد بدهد کافى نيست، و اگر آن را به قصد قيمت فطره هم بدهد کفايت نمى‌کند.
مساله 2020 :
انسان نمى‌تواند نصف صاع را از يک جنس مثلا گندم و نصف ديگر آن را از جنس ديگر مثلا جو بدهد، و اگر آن را به قصد قيمت فطره هم بدهد اشکال دارد، بلکه کافى نيست.
مساله 2021 :
مستحب است در دادن زکات فطره خويشان فقير خود را بر ديگران مقدم دارد و بعد همسايگان فقير را بعد اهل علم فقير را، ولى اگر ديگران از جهتى برترى داشته باشند مستحب است آنها را مقدم بدارد.
مساله 2022 :
اگر انسان به خيال اين که کسى فقير است به او فطره بدهد و بعد بفهمد فقير نبوده، چنانچه مالى را که به او داده از بين نرفته باشد مى‌تواند پس بگيرد و به مستحق بدهد، و اگر نتواند بگيرد بايد از مال خودش فطره را بدهد، و اگر از بين رفته باشد در صورتى که گيرنده فطره مى‌دانسته يا احتمال مى‌داده آنچه را گرفته فطره است بايد عوض آن را بدهد، و الا دادن عوض بر او واجب نيست و انسان بايد دوباره فطره بدهد.
مساله 2023 :
اگر کسى بگويد فقيرم نمى‌شود به او فطره داد، مگر آن که اطمينان پيدا کند يا از ظاهر حالش گمان پيدا شود که فقير است‌يا انسان بداند که قبلا فقير بوده است.