متعه(عقد موقت، صیغه‌)‌‌ (امام خمینی (ره))

متعه يا صيغه

مساله 2421 :

صيغه کردن زن اگر چه براى لذت بردن هم نباشد صحيح است.

مساله 2422 :

شوهر بيش از چهار ماه نبايد نزديکى با متعه خود را ترک کند.

مساله 2423 :

زنى که صيغه مى‌شود اگر در عقد شرط کند که شوهر با او نزديکى نکند، عقد و شرط او صحيح است و شوهر فقط مى‌تواند لذتهاى ديگر از او ببرد ولى اگر بعدا به‌نزديکى راضى شود، شوهر مى‌تواند با او نزديکى نمايد.

مساله 2424 :

زنى که صيغه شده اگر چه آبستن شود حق خرجى ندارد.

مساله 2425 :

زنى که صيغه شده حق همخوابى ندارد و از شوهر ارث نمى‌برد و شوهر هم ازاو ارث نمى‌برد.

مساله 2426 :

زنى که صيغه شده اگر نداند که حق خرجى و همخوابى ندارد عقد او صحيح است و براى آن که نمى‌دانسته، حقى به شوهر پيدا نمى‌کند.

مساله 2427 :

زنى که صيغه شده، مى‌تواند بدون اجازه شوهر از خانه بيرون برود، ولى اگر به واسطه بيرون رفتن، حق شوهر از بين مى‌رود بيرون رفتن او حرام است.

مساله 2428 :

اگر زنى مردى را وکيل کند که به مدت و مبلغ معين او را براى خود صيغه نمايد، چنانچه مرد او را به عقد دائم خود در آورد يا به غير از مدت يا مبلغى که معين شده او را صيغه کند، وقتى آن زن فهميد اگر بگويد راضى هستم عقد صحيح و گرنه باطل است.

مساله 2429 :

پدر و جد پدرى مى‌توانند براى محرم شدن، يک ساعت‌يا دو ساعت زنى را به عقد پسر نابالغ خود در آورند و نيز مى‌توانند دختر نابالغ خود را براى محرم شدن، به عقد کسى در آورند ولى بايد آن عقد براى دختر مفسده نداشته باشد.

مساله 2430 :

اگر پدر يا جد پدرى، طفل خود را که در محل ديگرى است و نمى‌داند زنده است‌يا مرده، براى محرم شدن به عقد کسى در آورد، بر حسب ظاهر محرم بودن حاصل مى‌شود و چنانچه بعدا معلوم شود که در موقع عقد آن دختر زنده نبوده عقد باطل است‌و کسانى که به واسطه عقد ظاهرا محرم شده بودند نامحرمند.

مساله 2431 :

اگر مرد مدت صيغه را ببخشد، چنانچه با او نزديکى کرده بايد تمام چيزى را که قرار گذاشته باو بدهد و اگر نزديکى نکرده بايد نصف آن را بدهد.

مساله 2432 :

مرد مى‌تواند زنى را که صيغه او بوده و هنوز عده‌اش تمام نشده به عقد دائم خود در آورد.