متعه(عقد موقت، صیغه‌)‌‌ (آیت الله سید ابوالقاسم موسوی خویی (ره))

متعه (ازدواج موقت)

مسأله 2430 :

صيغه کردن زن اگر چه براى لذت بردن هم نباشد صحيح است.

مسأله 2431 :

احتياط واجب آنست که شوهر بيش از چهار ماه با متعه خود نزديکى را ترک نکند.

مسأله 2432 :

زنى که صيغه مىشود، اگر در عقد شرط کند که شوهر با او نزديکى نکند عقد و شرط او صحيح است و شوهر فقط مىتواند لذتهاى ديگر از او ببرد، ولى اگر بعدا به نزديکى راضى شود، شوهر مىتواند با او نزديکى نمايد.

مسأله 2433 :

زنى که صيغه شده اگر چه آبستن شود حق خرجى ندارد.

مسأله 2434 :

زنى که صيغه شده حق همخوابى ندارد، و از شوهر ارث نمىبرد و شوهر هم از او ارث نمىبرد، مگر در صورتى که ارث بردن را شرط کرده باشند که در اين صورت هر که شرط کرده ارث مىبرد.

مسأله 2435 :

زنى که صيغه شده اگر چه نداند که حق خرجى و همخوابى ندارد عقد او صحيح است و براى آن که نمىدانسته، حقى به شوهر پيدا نمىکند.

مسأله 2436 :

زنى که صيغه شده چنانچه بدون اجازه شوهر از خانه بيرون برود، و بواسطه بيرون رفتن، حق شوهر از بين مىرود، بيرون رفتن او حرام است، و بنابر احتياط در صورتى که حق شوهر از بين نرود بدون اجازه او از خانه بيرون نرود.

مسأله 2437 :

اگر زنى مردى را وکيل کند که به مدت و مبلغ معين او را براى خود صيغه نمايد، چنانچه مرد او را بعقد دائم خود در آورد، يا بغير از مدت يا مبلغى که معين شده او را صيغه کند، وقتى آن زن فهميد، اگر اجازه نمايد آن عقد صحيح وگرنه باطل است.

مسأله 2438 :

براى محرم شدن مىتواند پدر يا جد پدر دختر نا بالغ خود را يک ساعت يا بيشتر به عقد کسى در آورد ولى بايد آن عقد براى دختر نفعى داشته باشد و اما اگر براى پسر نا بالغ جهت محرم شدن در زمانى که به طور کلى قابليت استمتاع نداشته باشد زنى را عقد نمايند محل اشکال است.

مسأله 2439 :

اگر پدر يا جد پدرى، طفل خود را که در محل ديگرى است و نمىداند زنده است يا مرده، براى محرم شدن بعقد کسى در آورد در صورتى که مدت زوجيت قابل باشد که به معقوده استمتاع شود بر حسب ظاهر محرم بودن حاصل مىشود وچنانچه بعدا معلوم شود که در موقع عقد، آن دختر زنده نبوده عقد باطل است و کسانيکه بواسطه عقد ظاهرا محرم شده بودند نامحرمند.

مسأله 2440 :

اگر مرد مدت صيغه زن را ببخشد، چنانچه با او نزديکى کرده بايد تمام چيزى را که قرار گذاشته به او بدهد و اگر نزديکى نکرده واجب است نصف مهر را بدهد و احتياط مستحب آنست که تمام مهر را بدهد.

مسأله 2441 :

مرد مىتواند زنى را که صيغه او بوده و هنوز عده اش تمام نشده به عقد دائم خود در آورد، يا اين که دوباره صيغه نمايد.