لباس نمازگزار
سوال 186 :
بدن برخى از بيماران بسترى در بيمارستان به واسطه خون گيرى و مانند آن نجس است، و بعضى نيز داراى لباس نجس مى باشند. در صورتى که امکان غسل و دسترسى به لباس پاک نباشد، براى اداى نماز چگونه بايد عمل کنند؟
جواب :
باهمان حال نماز مى خوانند، و اگر غسل بر آنها واجب شده باشد، تيمّم مى کنند.
سوال 187 :
آيا با خون هموروئيد (بواسير) داخلى يا خارجى، مى توان نماز خواند؟
جواب :
در صورتى که زخمها در خارج بوده باشد، نماز خواندن مانعى ندارد و ملحق به قروح و جروح است; ولى اگر زخم، داخل باشد و خون بيرون آيد، نماز خواندن با آن اشکال دارد; مگر در مواردى که عسر و حرج داشته باشد.
سوال 188 :
اگر در دو جاى بدن يا لباس، لکّه خونى، که هر کدام به اندازه حدوداً يک درهم است، باشد. آيا نماز خواندن با آن اشکال دارد؟
جواب :
آرى، اشکال دارد.
سوال 189 :
نماز خواندن با کفش و دستکش، اگر چه پاک باشند چه حکمى دارد؟
جواب :
با دستکش مانعى ندارد، و با کفش نيز، اگر مانع رسيدن سر انگشت پا به زمين نشود، اشکال ندارد.
سوال 190 :
استفاده از عينکى که دسته آن مخلوط به طلا، يا طلاى آن ظاهر است، براى مردان چه حکمى دارد؟ نماز خواندن با آن چه صورت دارد؟
جواب :
اگر مخلوط به طلا باشد، اشکالى ندارد; امّا اگر قسمت طلا به صورت روکش باشد، جايز نيست.
سوال 191 :
در مسأله 774 رساله آمده: «اگر لباسهاى کوچک، مثل جوراب نجس باشد نماز او صحيح است» آيا شُورت هم جزء لباسهاى کوچک است؟
جواب :
شُورت جزء لباسهاى کوچک نيست; زيرا منظور از لباس کوچک، لباسى است که عورت با آن قابل پوشاندن نباشد.
سوال 192 :
پوشيدن شلوار، يا پيراهن مردانه، و سر کردن چفيه توسّط بانوان چه حکمى دارد؟
جواب :
احتياط اين است که چنين کارى نکنند.