اگر روزه دار از روی اضطرار (مثلاً برای نجات جان كسى كه در حال غرق شدن است)، خود را در آب بیندازد و سرش در آب فرو رود، آيا روزهاش باطل مىشود و در صورت باطل شدن روزه، وظیفه وی نسبت به قضا و کفاره چیست؟

پاسخ

• امام، فاضل، مکارم و صافی: اگر برای آنکه کسی را از غرق شدن نجات دهد، سر را در آب فرو برد، اگر چه نجات دادن او واجب باشد، روزه اش بنابر احتیاط واجب باطل می شود.[1]
• خویی، تبریزی، وحید و نوری: اگر برای آنکه کسی را از غرق شدن نجات دهد، سر را در آب فرو برد، اگر چه نجات دادن او واجب باشد، روزه اش باطل می شود ولی کفاره ندارد.[2]
• سیستانی: فرو بردن تمام سر در آب روزه را باطل نمی کند.[3]
• شبیری: سر به زیر آب بردن برای روزه دار همیشه حرام نیست، بلکه ممکن است به جهتی همچون نجات دادن کسی جایز یا لازم باشد.[4]

منابع:

1. امام، فاضل و مکارم: العروة الوثقی، کتاب الصوم، المفطرات، الامر السابع و م 41؛صافی: رساله، م 1627.
2. خویی و نوری: العروة الوثقی، کتاب الصوم، المفطرات، الامر السابع و م 41؛ تبریزی: رساله، م 1627؛وحید: رساله، م 1626.
3. سیستانی: العروة الوثقی، کتاب الصوم، المفطرات، الامر السابع و م 41.
4. شبیری: رساله، م 1627.