عناوين متفرقه
سوال 1288 :
ـ هنگامى که نام مقدّس هر کدام از چهارده معصوم(عليهم السلام) برده مى شود کدام تعظيم و يا اداى احترام مناسب تر و جايز است؟
الف ـ فقط در دل به آنان احترام بورزيم؟
ب ـ در دل احترام بورزيم و سر را هم از ناحيه گردن خم کنيم؟
جواب :
هم در دل و هم با خم کردن بدن از ناحيه کمر اداى احترام کنيم؟
جواب :
احترام بايد بصورت متعارف وعملاً انجام گيرد و در هر ملّتى يا قومى به نحوى خاص انجام مى گيرد.
سوال 1289 :
ـ آيا خطبه البيان روايت صحيحى است؟
جواب :
مرحوم ميرزاى قمى در کتاب جامع الشتات بحث مفصّلى درباره اين خطبه دارد و خلاصه کلام ايشان اين است که اين خطبه در کتابهاى معتبره وجود ندارد و در عين حال جملات متشابهه آن قابل توجيه است.
سوال 1290 :
ـ ادعيهو زيارات مفاتيح الجنان را آيا مى توان به قصد استحباب خواند؟
جواب :
کتاب شريف مفاتيح الجنان از کتابهاى معتبر و مورد اعتماد است و اکثر مطالب آن از منابع معتبره نقل شده و بيشتر آنها داراى سند معتبر است و کسانى که قدرت تشخيص سند ندارند بهتر اين است که آنها را به قصد
----------
(صفحه492)
رجاء ثواب بخوانند و خصوص قصد استحباب لزومى ندارد.
سوال 1291 :
ـ استماع راديوهاى بيگانه اگر موجب بدبينى به نظام مقدس جمهورى اسلامى ايران شود چه حکمى دارد؟
جواب :
چون برنامه هاى راديو و تلويزيون بيگانه با هدف تخريب فرهنگ و اخلاق اسلامى مردم تهيه مى شود استماع و تماشاى آنها جايز نيست.
سوال 1292 :
ـ بردن نام مبارک حضرت صاحب الزمان(عج) به نام خاص آن حضرت در مجامع عمومى چه حکمى دارد؟
جواب :
مانعى ندارد.
سوال 1293 :
ـ نوشتن نام مبارک آن حضرت در کتب، کتيبه هاى مساجد و حرمها و کارهاى هنرى چگونه است؟
جواب :
مانعى ندارد.
سوال 1294 :
ـ حذف نام مبارک آن حضرت از کتب، ادعيه، کتيبه ها و پرده هاى موقوفه اماکن متبرکه چه حکمى دارد؟
جواب :
اگر هتک حرمت باشد جايز نيست، والاّ اشکالى ندارد.
سوال 1295 :
ـ با توجه به اينکه دعاى ليلة القدر (فرج) «اللّهم کن لوليک الحجّة بن الحسن» از کتاب مصباح مرحوم شيخ کفعمى(ره)نقل گرديده است و در آن کتاب اين دعا به صورت «اللّهم کن لوليک محمد بن الحسن المهدى» مى باشد، خواندن دعا به شيوه مذکور در نسخه اصلى چگونه است؟
جواب :
صحيح است و مانعى ندارد.
سوال 1296 :
ـ بعضى از وعاظ در خطبه منبر مى گويند: «الذى سمّى فى السماء باحمد(صلى الله عليه وآله) »، منشأ و مدرک اين جمله چيست؟
جواب :
ظاهراً منشاء آن حديث شريف معراج است که مرحوم فيض(ره) در کتاب وافى، ج 3، ابواب المواعظ، از ارشاد القلوب ديلمى(ره) و غيره نقل
----------
(صفحه493)
کرده است و در آن حديث وارد شده که خداوند متعال به طور مکرر حضرت رسول(صلى الله عليه وآله) را با نداى يا احمد يا احمد... خطاب فرموده است.
سوال 1297 :
ـ شخصى ادعاى ملاقات با امام زمان را مى کند و به نام سير و سلوک و تهذيب نفس راههايى را مطرح مى کند و زمانى را هم تعيين کرده که مى گويد امام زمان(عج) در آن تاريخ ظهور خواهد کرد و معتقد است روايت کذب الوقاتون، ديگر باطل شده است، لطفاً نظر خود را در اين باره بيان کنيد.
جواب :
ما فعلاً موظف هستيم به تکليف خود در زمان غيبت که فقهاى عظام براى ما معين مى کنند عمل کنيم و اين نوع کارها معمولاً انگيزه هاى مادى و گاهى سياسى دارد و کذب اين سخن تا وقتى که او معين کرده روشن مى شود. لذا مؤمنين بايد مواظب اين توطئه ها باشند و در دامان اين افراد سودجو و مغرض نيافتند و دين و دنياى خود را تباه نسازند و از مؤمنين و شيعيان جدا نشوند که منشأ فرقه بهائيت هم همين امور بوده است.
سوال 1298 :
ـ شخصى گفته است هرکس غيبت مرا بکند من راضى هستم، آيا غيبتش جايز است؟
جواب :
خير، باز هم غيبت کردن او اشکال دارد، چون غيبت حق الناس محض نيست و در آيات و روايات از آن بطور مطلق نهى شده است.
سوال 1299 :
ـ شخصى قرائت نمازش درست نيست و مى تواند آن را تصحيح کند، ولى بجاى آن مشغول کارهاى مستحبى مثل خواندن قرآن و دعا مى شود، آيا صحيح است؟
جواب :
در فرض سوال لازم است قرائتش را تصحيح کند و ثواب داشتن عمل مستحبى در وقتى که قدرت بر يادگيرى واجب دارد، مشکل است.
سوال 1300 :
ـ از چه طريقى مى توان اسماء مبارکه را از بين برد؟
جواب :
هر طريقى که موجب بى احترامى و هتک حرمت نباشد، مانعى ندارد.
----------
(صفحه494)
سوال 1301 :
ـ سوزاندن يا ريختن روزنامه ها در محلهاى کثيف و در سطل زباله، با اينکه مى دانند آيات قرآن و احاديث شريفه و اسماء مقدسه در آنها وجود دارد چه حکمى دارد؟
جواب :
سوزاندن و ريختن آنها در مواضع هتک آميز، جايز نيست.
سوال 1302 :
ـ آيا جايز است آيات قرآن و اسماء مقدّسه را به منظور اين که زير دست و پا قرار نگيرد يا دست بىوضو به آنها نرسد با قلم محو کنيم، يا ريز ريز کنيم بطورى که معلوم نباشد و پس از آن دور بريزيم؟
جواب :
چنانچه با محو کردن يا ريز ريز کردن و دور ريختن آنها، صدق هتک و بى احترامى نکند، اشکال ندارد; ولى بهتر است آنها را در محل مناسبى دفن کنند يا خمير کنند، يا در آب جارى بريزند.
سوال 1303 :
ـ يوجد بعض المؤمنين من أبناء الشعب العراقى المسلم و من الشيعة بالخصوص الذين کانوا يذهبون سيراً على الأقدام الى زيارة الأمام الحسين(عليه السلام) و قد جاءوا الى ايران و حالت بينهم و بين زيارة الأمام الحسين الظروف السياسية القائمة ولکنهم قاموا بالذهاب الى زيارة الأمام الرضا(عليه السلام) مشياً الأقدام فى قم ونيشابور، فهل يوجد تأييدمن قبل الشارع المقدس لهذه الظاهره؟ وهل يوجد من الائمة مَن أيّد هذه الظاهره؟ وعلماً ان البعض منهم يتعرض الى الأذية من تشقق قدميه و أدمائهّن فما هي وجه نظرکم حول هذه الظاهره؟
جواب :
امّا بالنسبة الى زيارة الامام الحسين صلوات الله و سلامه عليه فقد وردت اخبار کثيرة تدل على السير على الاقدام الى زيارته، يدل بعضها على ان الله تعالى يعطى بکل خطوة ثواب الف حجة و الف عمرة مقبولة متقبلة و امّا بالنسبة الى زيارة الامام الرضا و ساير الائمة(عليهم السلام) فقد نقل المحدث الجليل المجلسى فى البحار عن الشيخ ابى الطيب الحسين ابن احمد الفقيه(ره) انّ من زار الرضا(عليه السلام) او واحداً من الائمة(عليهم السلام) فصلّى عنده
----------
(صفحه495)
صلاة جعفر فانه يکتب له بکل رکعة ثواب من حج الف حجة و اعتمر الف عمرة و اعتق الف رقبة و وقف الف وقفة فى سبيل الله مع نبىّ مرسل وله بکل خطوة ثواب ماة حجة و ماة عمرة وعتق ماة رقبة فى سبيل الله و کتب له ماة حسنة و حطّ منه ماة سيئة.(1)
سوال 1304 :
ـ عادة الاستخارة بشتّى طرقها (تفأل بالقرآن، المسبحه، الرقاع...) هل ثابت شىء منها فى الاستحباب؟ يرجى ذکر المستند؟
جواب :
امّا الإستخارة، بمعنى طلب الخيرة و الاستشارة و معرفة الخير فى ترجيح أحد الفعلين على الآخر ليعمل به. فقد عنون المحدّث المتبحّر (قدس سره) في الجزء الخامس من وسائل الشيعة، ص 216. باباً تحت عنوان «باب استحباب استخارة الله»، و روى فيه عن الصّادق(عليه السلام) انّه قال: «افتتح المصحف فانظر الى اوّل ما ترى فخذ به إن شاءالله»، و روى هذا الحديث أيضاً فى الجزء الرّابع من الوسائل، ص 875.
و امّا الإستخارة بالسبّحة فقدعنون في الجزء الخامس، ص 219، باباً تحت عنوان «استحباب الإستخارة بالدعاء و أخذِ قبضة من السّبحة» و روى فيه عن الأئمة(عليهم السلام) ما يدلّ عليه. و أيضاً عنون فى الجزء الخامس من الوسائل، ص 208، باباً تحت عنوان «باب استحباب الاستخارة بالرقاع و کيفيّتها» و نقل فيه عن الأئمة (عليهم السلام) کيفية الإستخارة بالرقاع، فراجع.
وَأمّا التفأل بالقُرآن بمعنى معرفة عواقب الأمور والمغيبات. فقد نهى عنه، کما في الوسائل، ج4، ص875، عن ابي عبدالله(عليه السلام) قال: «لا تتفأل بالقرآن».
وايضاً راجع: العروة الوثقى، کتاب الحج، مقدمة فى آداب السّفر و مستحباته تجد معنى الاستخارة و کيفيتها و آدابها. والله العالم.
سوال 1305 :
ـ فرموده اند اگر کسى مى خواهد به کمالات معنوى برسد بايد ادعيه و
----------
1 ـ بحار، ج 100، ص 137.
----------
(صفحه496)
اذکار را بمانند دارو بداند و آن را زير نظر طبيب روحانى و مجتهد مصرف کند زيرا ادعيه ما داراى مراتب روحى است، آيا صحيح است؟
جواب :
خواندن دعاهاى معروفه که سند صحيحى دارند براى همه مستحب است و داشتن استاد اخلاق بسيار خوب و لازم است اما اذکار ساختگى برخى افراد و دستور آنها هيچ مبناى شرعى ندارد.
سوال 1306 :
ـ با توجه به اينکه خداوند در سوره شمس يازده قسم براى تزکيه نفس خورده است، عده اى تزکيه وتهذيب نفس را واجب نمى دانند، آيا صحيح است؟
جواب :
تزکيه نفوس به حدّ دورى از گناه و انجام واجبات از اهم واجبات است.
سوال 1307 :
ـ اين جانب در آستانه سفر هستم، لطفاً موعظه و نصيحتى بفرماييد.
جواب :
شخصى عازم سفر بود و خدمت حضرت اميرالمؤمنين على(عليه السلام) رسيد و همين خواسته شما را از آن حضرت درخواست کرد حضرت فرمود:
اگر همراه و هم سفر مى خواهى، خداوند تو را بس است.
اگر رفيق مى خواهى، کرام الکاتبين تو را بس است.
اگر مونس و هم زبان مى خواهى، قرآن تو را بس است.
اگر پند و عبرت مى خواهى، دنيا تو را بس است.
اگر عمل مى خواهى، عبادت تو را بس است.
اگر موعظه و نصيحت مى خواهى، مردن تو را بس است.
واگر اين همه پندواندرز، تو را بس نباشد، پس آتش قيامت تو را بس است.(1)
والحمدللّه على حسن تأييدهوتيسيرهوصلى الله على محمدوآله اجمعين.
----------
1 ـ استوصى رجل اميرالمؤمنين(ع) عند خروجه الى السفر فقال عليه السلام: «ان اردت الصاحب فاللّه يکفيک و ان اردت الرفيق فالکرام الکاتبون تکفيک و ان اردت المؤنس فالقرآن يکفيک و ان اردت العبرة فالدنيا تکفيک و ان اردت العمل فالعبادة تکفيک و ان اردت الوعظ فالموت يکفيک و ان لم يکفک ما ذکرت فالنار يوم القيامة تکفيک». جامع الأخبار، ص511.