ودیعه

ودیعه
ودیعهذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



ودیعه نایب گرفتن برای حفظ اموال می‌باشد.


معنای لغوی ودیعه

[ویرایش]

ودیعه بر وزن فعلیه به معنی مفعوله مالی که نزد غیر گذارند تا آن را حفظ نماید. جمع ودیعه، ودائع می‌باشد. [۱] [۲] [۳] [۴]

معنای اصطلاحی ودیعه

[ویرایش]

و در اصطلاح فقهاء ودیعه نایب گرفتن برای حفظ (اموال) می‌باشد.
و به عبارت دیگر «الودیعة الاستنابة فی الحفظ». [۵] [۶]
و به بیان روشن‌تر ودیعه این است که شخص چیزی را به امانت نزد غیر گذارد و از وی بخواهد که آن را حفظ نماید.
و در کتاب مغنی المحتاج آورد: «فحقیقتها شرعا توکیل فی حفظ مملوک أو محترم مختص علی وجه مخصوص»؛ [۷] یعنی ودیعه توکیل غیر است بر مجرد حفظ.
آیا ودیعه عقد است یا اذن مجرد، بین فقهاء مورد اختلاف می‌باشد [۸] [۹]

ریشه کلمه ودیعه

[ویرایش]

و نیز اهل لغت و فقهاء در ریشه و اصل این کلمه اختلاف کرده‌اند.
برخی آن را مأخوذ از «یدع» به معنی ترک و برخی دیگر از «ودع یدع» به معنی سکون و استقرار دانسته‌اند چون ودیعه نزد مستودع رها و ترک شده و استقرار و سکون می‌یابد.
و بعضی نیز آن را از «دعه» به معنی راحت و آسایش دانسته‌اند بدین لحاظ که گویی ودیعه نزد مستودع در راحت می‌باشد چون مورد استعمال و دستخوش تبدیل نمی‌شود. [۱۰] [۱۱] [۱۲] [۱۳]
بالجمله از کتب لغت و فقه استفاده می‌شود که «ایداع» به معنی ودیعه نهادن چیزی و نیز به معنی پذیرفتن ودیعه آمده است لیکن معنی اول اشهر است.
و «استیداع» دادن چیزی به کسی به عنوان ودیعه است. و «مودع» به کسر دال عبارت است از مالک و یا ودیعه دهنده. و «مستودع» یا «مودع» به فتح دال گیرنده ودیعه را گویند. [۱۴] [۱۵] [۱۶] [۱۷]

پانویس

[ویرایش]
 

این موضوعات را نیز بررسی کنید:

پر بازدیدترین ها

No image

ودیعه

Powered by TayaCMS