منظور از گناهان کبیره چیست؟

پاسخ

• خویی، بهجت، فاضل، سیستانی، مکارم و نوری:
  1. گناهانی که دلیلی از آیه یا روایت بر کبیره بودن آن وارد شده است.
  2. - وعده ی آتش بر آن در قرآن یا سنت به صورت صریح یا ضمنی داده شده است.
  3. نزد اهل شرع از گناهان بزرگ شمرده شود. (مکارم و نوری: در مورد سوم زمانی از گناهان کبیره شمرده می شود که نظر اهل شرع با استفاده از قول یا مذاق شارع باشد).
  4. گناهی که در قرآن یا سنت آن را بزرگتر از یکی از گناهان کبیره شمرده اند.
  [1]
• امام: گناه کبیره به گناهانی می گویند که:
  1. وعده ی آتش یا عذاب به آن داده شده است.
  2. دلیلی دلالت نماید که آن گناه یکی از گناهان کبیره بزرگتر یا مانند آن است.
  3. عقل حکم کند که آن گناه کبیره است.
  4. در نظر اهل شرع آن گناه، بزرگ باشد.
  5. آیه یا روایتی بر کبیره بودن آن دلالت کند.
  [2]
• صافی: گناه کبیره به هر گناهی گفته می شود که وعده ی آتش به آن داده شده یا اینکه آیه یا روایتی به کبیره بودن آن دلالت کند. [3]
• خامنه ای، تبریزی وحید و شبیری: یافت نشد.

منابع:

1. خویی، فاضل، سیستانی، مکارم و نوری: العروة الوثقی، ج 1، کتاب الصلاة، شرائط امام الجماعة، م 13؛ بهجت: وسیلة النجاة، م 1061.
2. امام: تحریرالوسیلة، ج 1، کتاب الصلاة، القول فی شرائط امام الجماعة، قبل از م 1.
3. صافی: هدایة العباد، ج 1، شروط امام الجماعة، م 1244.