سقط جنين
سوال :
اگر مامايى با اخذ پول کارى کند که موجب مرگ نوزاد هنگام ولادت شود آيا قصاص مى شود؟
جواب :
فقط ديه دارد.
سوال :
حکم اسقاط جنين معلول عقب مانده ذهنى يا ناقصُ الخلقه چيست؟
جواب :
در هيچ حالى جايز نيست مگر اين که بقاى آن در شکم مادر براى او موجب ضرر و يا حرج فوق تحمّل باشد و روح در او دميده نشده باشد .
سوال :
خانمى در ماههاى آخر حاملگى (ماه هشتم يا نهم) پس از سونوگرافى به تشخيص پزشکان جنين او ناقص الخلقه است و قطع نخاع و از نظر بيماريهاى مغزى داراى مشکل بسيار زياد مى باشد که معلوم نيست در حال زايمان و پس از زايمان بميرد يا زنده بماند از طرفى مادرش با شنيدن اين خبر تعادل خود را از دست داده و به شدت روحش در عذاب است آيا سقط جنين جايز است؟ زيرا نگهدارى چنين فرزندى براى خانواده اش قابل تحمل نيست؟
جواب :
حرام است.
سوال :
اگر انعقاد نطفه ناخواسته صورت گرفته باشد سقط جنين تا چند ماهگي اشکال ندارد ؟
جواب :
سقط جنين بعد از دميده شدن روح در آن مطلقاً جايز نيست و قبل از آن اگر حفظ جنين براي مادر ضرر داشته باشد يا مشقتي داشته باشد که نوعاً قابل تحمل نيست سقط آن اشکالي ندارد .
سوال :
در جايى که اسقاط حمل جايز است ديه ثابت است ؟
جواب :
بر کسى که مباشرت به اسقاط کرده ثابت است .
سوال :
آيا سقط جنين در قبل از سه ماهگى جايز است ؟
جواب :
اگر ماندن جنين در رحم مادر موجب ضرر براى مادر شود و يا اينکه مادر را در عسر و حرج شديد قرار مى دهد مى تواند او را سقط نمايد مگر اينکه جان در او رسيده شده باشد که به هيچ وجه جايز نيست .
سوال :
آيا از لحظه انعقاد نطفه سقط آن حرام است ؟
جواب :
در همه مراحل حرام است مگر ماندن آن براى زن موجب ضرر يا حرج شديد باشد و در هر صورت کسى که مباشر اسقاط مى کند بايد ديه بپردازد ولى چون مستحق آن پدر و مادرند مى توانند ببخشند .
سوال :
آيا سقط جنين چهار ماهه که طبق نظر دکتر پس از تولد زنده نمى ماند و فلج مطلق خواهد بود صحيح است ؟
جواب :
جايز نيست .
سوال :
آيا بعد از انعقاد نطفه از بين بردن آن اشکال دارد ؟
جواب :
بله و در حکم اسقاط جنين است و جايز نيست .
سوال :
در چه مواردى اسقاط حمل مانعى ندارد ؟
جواب :
اگر درحمل روح ديده نشده باشد وبقاء آن براى مادر خوف ضرر يا حرج مهمى که قابل تحمل نيست داشته باشد اسقاط آن جائز است ولى ديه دارد .
سوال :
آيا مى شود جنين ناقص الخلقه در هنگام حمل با علم به آن بوسيله دستگاههاى پزشکى اسقاط نمود يا نابود کرد ؟
جواب :
جايز نيست .
سوال :
اگر بازن کافره زنا صورت بگيرد وبعد مسلمان شود و عقد کند آيا سقط جنين سابق چه حکمى دارد ؟
جواب :
در هيچ شرايطى سقط جنين جان دار جايز نيست و قبل از ولوج روح در صورتى جائز است که ضرر مهمى براى مادر داشته باشد .
سوال :
زنى که 2 هفته حامله است و 2 فرزند دارد و مى خواهد سقط جنين کند چه حکمى دارد؟ (مى ترسد که چون دارو استعمال کرده فرزند ناقص باشد)؟
جواب :
سقط جنين جايز نيست مگر اينکه نگه داشتن آن براى مادر ضررى باشد يا مشقّت زياد داشته باشد که در اينصورت سقط آن ما داميکه و لوج روح نشده باشد مانعى ندارد.
سوال :
اگر کسي باردار شود ناخواسته درحالي که سه هفته است ميتواند به هر روشي بچه را بياندازد؟
جواب :
اگر حفظ جنين براي مادر موجب حرج و مشقت زياد است ميتواند انرا اسقاط کند.
سوال :
خانمي به مدت شش هفته از حاملگي ايشان گذشته اوبه علت بيماري ودستور پزشک جنين را سقط نموده اند آيا اين کار ديه دارد واگر دارد بر عهده چه کسي است ؟
جواب :
ديه بر عهده کسي است که مباشر در اسقاط بوده است.
سوال :
جنينى توسط پدر و مادر سقط شده است. سن او بين 22 تا 48 روز بوده است. ديه او چقدر است؟ و به چه کسانى تعلق مى گيرد؟
جواب :
پرداخت ديه بر کسى واجب است که مباشر در سقط بوده است و به ورثه جنين يعنى پدر و مادر مى رسد به شرط آنکه مباشر در سقط نباشند و نسبت به مقدار آن مى توانند ببخشند يا مصالحه کنند و مقدار ديه آن 20 دينار شرعى معادل 15 مثقال طلا مى باشد.
سوال :
از نظر شرع سقط کردن کودکى که در شکم مادر است و مشخص شده که معلول است در صورت اينکه زير 4 ماه باشد چگونه است؟ اگر از 4 ماه بگذرد چگونه است؟
جواب :
بعد از ولوج روح مطلقاً جايز نيست و قبل از آن اگر حفظ جنين براى مادر ضررى يا حرجى باشد سقط آن مانعى ندارد.
سوال :
آيا زني که به بيماري ايدزمبتلاست مي تواند سقط جنين کند ؟
جواب :
اين کار جايز نيست بخصوص پس از آنکه روح به جنين دميده شده اما اگر ادامه حاملگى براى مادر ضرر داشته باشد قبل از حلول روح در جنين، اسقاط آن جايزاست اما پس از آن نه.
سوال :
چه موقعى سقط جنين جايز است؟ آيا براى آن سن خاصىّ مطرح است؟
جواب :
پس از انعقاد نطفه، سقط جنين به هيچ وجه جايز نمى باشد مگر زمانى که مادر بر جان خود بترسد و يا ماندن جنين در شکم او ان قدر پر زحمت باشد که غير قابل تحمل گردد و خلاصى از آن ،جز سقط جنين راهى ديگرى ندارد، در اين صورت تا روح در جنين دميده نشده است سقط، جايز است و اما پس از دميده شدن روح در جنين سقط آن به هيچ وجه جايز نيست.
سوال :
گاهى پزشکان، چنان تشخيص مى دهند که جنين بيمارى خطرناکى دارد واگر زاده شود اوناقص الخلقه خواهد بود و يا پس از اندک زمانى، خواهد مرد و پزشکان، ترجيح مى دهند که جنين را ساقط کنند آيا چنان حقى را دارند؟ و آيا مادر مى تواند خود را دراختيار پزشکان قرار دهد تا جنين او را در آورند؟ وسرانجام ديه او به عهده کيست؟
جواب :
تنها بدين جهت که جنين ناقص الخلقه و يا پس از تولد، فقط مدت کوتاهى زنده خواهد بود، مجوز سقط جنين نمى شود پس مادر نمى تواند اجازه چنين کارى را به پزشکان بدهد و آنان نيز نمى توانند جنين را خارج کنند و ديه بر عهده کسى است که عملاً به چنان کارى دست زده است.
سوال :
آيا مادرى که فرزند نمى خواهد مى تواند جنين خود را قبل از حلول روح بيندازد در حالى که ماندن جنين، خطرى جدى براى مادر ندارد؟
جواب :
او چنان حقى را ندارد مگر آن که بقاى جنين براى مادر موجب زحمت فوق العاده و طاقت فرسا باشد.