رکوع
سوال 254 :
تکليف بيمارى که نمى تواند به مقدار رکوع، در حالت رکوع باقى بماند (يعنى تنها قسمتى از ذکر را مى تواند در حالت رکوع بگويد)، چيست؟
جواب :
همان مقدار که مى تواند بگويد; مثلاً يک سبحان اللّه.
سوال 255 :
آيا در نماز، به جاى ذکرهايى که معمول است و در رساله هاى عمليّه نيز آمده است، مى توان ذکرهايى را که در بعضى از احاديث وارد شده، گفت؟ مانند حديث محمّد بن مسلم از امام صادق(عليه السلام)(1) که مأموم بعد از اين ذکر امام: «سَمِعَ اللّهِ لِمَنْ حَمِدَهُ»، بگويد: «رَبَّنا وَ لَکَ الْحَمْدُ».
جواب :
گفتن هر گونه ذکر خداوند در نماز، به قصد ذکر مطلق جايز است.
1. وسايل الشّيعه، جلد 4، ابواب الرّکوع، باب 17، حديث 4. البتّه طبق اين روايت، ذکر مزبور در صورتى گفته مى شود که نماز جماعت باشد، ولى اگر به صورت فرادى نماز مى خواند اين ذکر را بگويد: «سَمِعَ اللّه لِمَن حَمِدَه الحمد للّه ربّ العالمين».