روزه هاى مستحب
مسأله 1817 :
روزه تمام روزهاى سال، غير از روزه‌هاى حرام و مکروه که گفته شد مستحب است. و براى بعضى از روزها بيشتر سفارش شده است که از آن جمله است:
1 - پنجشنبه اوّل و پنجشنبه آخر هر ماه و چهارشنبه اوّلى که بعد از روز دهم ماه است. و اگر کسى اينها را بجا نياورد، مستحب است قضا نمايد و چنانچه اصلاً نتواند روزه بگيرد، مستحب است براى هر روز يک مُد طعام يا 6/12 نخود نقره به فقير بدهد.
2 - سيزدهم و چهاردهم و پانزدهم هر ماه.
3 - تمام ماه رجب و شعبان و بعضى از اين دو ماه اگرچه يک روز باشد.
4 - روز عيد نوروز، روز بيست و پنجم و بيست و نهم ذى‌قعده، روز اوّل تا روز نهم ذى حجّه «روز عرفه»، ولى اگر بواسطه ضعف روزه نتواند دعاهاى روز عرفه را بخواند، روزه آن روز مکروه است. عيد سعيد غدير «هجدهم ذى حجّه». روز اوّل و سوم محرّم. ميلاد مسعود پيغمبر اکرم(ص) «هفدهم ربيع الاوّل». روز مبعث حضرت رسول اکرم(ص) «بيست و هفتم رجب».
و اگر کسى روزه مستحبّى بگيرد واجب نيست آن را به آخر برساند، بلکه اگر برادر مؤمنش او را به غذا دعوت کند، مستحب است دعوت او را قبول کند و در بين روز افطار نمايد.
مواردى که مستحب است انسان
از کارهايى که روزه را باطل مى‌کند خوددارى نمايد
مسأله 1818 :
براى شش نفر مستحب است در ماه رمضان اگرچه روزه نيستند از کارى که روزه را باطل مى‌کند خوددارى نمايند:
اوّل: مسافرى که در سفر، کارى که روزه را باطل مى‌کند انجام داده باشد و پيش از ظهر به وطنش يا به جايى که مى‌خواهد ده روز بماند برسد.
دوم: مسافرى که بعد از ظهر به وطنش يا به جايى که مى‌خواهد ده روز در آنجا بماند برسد.
سوم: مريضى که پيش از ظهر خوب شود و کارى که روزه را باطل مى‌کند، انجام داده باشد.
چهارم: مريضى که بعد از ظهر خوب شود.
پنجم: زنى که در بين روز از خون حيض يا نفاس پاک شود.
ششم: کافرى که در روز ماه رمضان مسلمان شود.
مسأله 1819 :
مستحب است روزه دار نماز مغرب و عشا را پيش از افطار کردن بخواند. ولى اگر کسى منتظر اوست يا ميل زيادى به غذا دارد که نمى‌تواند با حضور قلب نماز بخواند، بهتر است اوّل افطار کند ولى به قدرى که ممکن است نماز را در وقت فضيلت آن بجا آورد.