راه ثابت شدن نجاست (آیت الله سید ابوالقاسم موسوی خویی (ره))

راه ثابت شدن نجاست

مسأله 122 :

نجاست هر چيزى از سه راه ثابت مىشود:

((اول)): آن که خود انسان يقين کند که آن چيز نجس است، و اگر گمان داشته باشد چيزى نجس است لازم نيست از آن اجتناب نمايد. بنابر اين غذا خوردن در قهوه خانه ها و ميهمانخانه هائى که مردمان لاابالى و کسانى که پاکى و نجسى را مراعات نمىکنند در آنها غذا مىخورند، اگر انسان يقين نداشته باشد غذائى را که براى او آورده اند نجس است اشکال ندارد.

((دوم)) آن که کسى که چيزى در اختيار او است بگويد آن چيز نجس است مثلا همسر يا نوکر يا کلفت انسان نسبت به ظرف يا چيزى ديگرى که در اختيار او است بگويد نجس مىباشد.

((سوم)) آن که دو مرد عادل بگويند چيزى نجس است، ونيز اگر يک نفر عادل بلکه شخص موثق - اگر چه عادل هم نباشد - بگويد چيزى نجس است، بايد از آن چيز اجتناب کرد.

مسأله 123 :

اگر بواسطه ندانستن مسأله نجس بودن و پاک بودن چيزى را نداند، مثلا نداند فضله موش پاک است يا نه، بايد مسأله را بپرسد، ولى اگر با اين که مسأله را مىداند، در چيزى شک کند که پاک است يا نه، مثلا شک کند که آن چيز خون است يا نه، يا نداند که خون پشه است يا خون انسان، پاک مىباشد، و وارسى کردن يا پرسيدن لازم نيست.

مسأله 124 :

چيز نجسى که انسان شک دارد پاک شده يا نه، نجس است، و چيز پاک را اگر شک کند نجس شده يا نه، پاک است. و اگر هم بتواند نجس بودن يا پاک بودن آنرا بفهمد لازم نيست وارسى کند.

مسأله 125 :

اگر بداند يکى از دو ظرف يا دو لباسى که از هر دوى آنها استفاده مىکند نجس شده و نداند کدام است، بايد از هر دو اجتناب کند ولى اگر مثلا نمىداند لباس خودش نجس شده يا لباسى که از تصرف او خارج بوده ومال ديگرى مىباشد، لازم نيست از لباس خودش اجتناب نمايد.