احکام کفالت
مساله 2322 :
کفالت آن است که انسان ضامن شود که هر وقت طلبکار بدهکار را خواست، به دست او بدهد و همچنين اگر کسى بر ديگرى حقى داشته باشد يا ادعاى حقى کند که دعواى او قابل قبول باشد چنانچه انسان ضامن شود که هر وقت صاحب حق يا مدعى طرف را خواست به دست او بدهد عملش را کفالت و به کسى که اين طور ضامن مى‌شود کفيل مى‌گويند.
مساله 2323 :
کفالت در صورتى صحيح است که کفيل به هر لفظ‌ى اگر چه عربى نباشد به طلبکار بگويد که من ضامنم هر وقت بدهکار خود را بخواهى به دست تو بدهم و طلبکار هم قبول نمايد.
مساله 2324 :
کفيل بايد مکلف و عاقل باشد و او را در کفالت مجبور نکرده باشند و بتواند کسى را که کفيل او شده حاضر نمايد.
مساله 2325 :
يکى از هفت چيز کفالت را به هم مى زند: اول: کفيل، بدهکار را به دست طلبکار بدهد. دوم: طلب طلبکار داده شود. سوم: طلبکار از طلب خود بگذرد. چهارم: بدهکار بميرد. پنجم: طلبکار کفيل را از کفالت آزاد کند. ششم: کفيل بميرد. هفتم: کسى که صاحب حق است به وسيله حواله يا طور ديگرى حق خود را به‌ديگرى واگذار نمايد.
مساله 2326 :
اگر کسى به زور بدهکار را از دست طلبکار رها کند، کسى که بدهکار را رها کرده، بايد او را بدست طلبکار بدهد.