پوشاندن بدن در نماز (آیت الله لطف الله صافی گلپایگانی)

پوشانيدن بدن در نماز

مسأله 796 :

مرد بايد در حال نماز - اگر چه کسى او را نمى بيند - عورتين خود رابپوشاند وبهتر است از ناف تا زانو را بپوشاند.

مسأله 797 :

زن بايد در موقع نماز تمام بدن حتى سر وموى خود را بپوشاند ولى پوشاندن صورت به مقدارى که در وضو شسته مى شود ودستها تا مچ وپاها تا مچ پالازم نيست , اما براى آن که يقين کـند که مقدار واجب را پوشانده است , بايد مقدارى از اطراف صورت وقدرى پايين تر از مچ را هم بپوشاند.

مسأله 798 :

موقعى که انسان قضاى سجده فراموش شده يا تشهد فراموش شده را بجا مى آورد, بلکه بنا بر احتياط واجب در موقع سجده سهو هم بايد خود را مثل موقع نماز بپوشاند.

مسأله 799 :

اگر انسان عمدا يا از روى ندانستن مسأله در نماز عورتش را نپوشاند, نمازش باطل است .

مسأله 800 :

اگر در بين نماز بفهمد که عورتش پيدا است , بايد آن را بپوشاندواحتياط واجب آن اسـت کـه نـماز را تمام کند ودوباره بخواند, ولى اگر بعد از نمازبفهمد که در نماز عورت او پيدا بوده نمازش صحيح است .

مسأله 801 :

اگر در حال ايستاده لباسش عورت او را مى پوشاند ولى ممکن است در حال ديگر, مـثـلا در حـال رکـوع و سـجود نپوشاند, چنانچه موقعى که عورت او پيدامى شود, بوسيله اى که پـوشاندن به آن در حال اختيار جايز است آن را بپوشاند نمازاو صحيح است , ولى احتياط مستحب آن است که با آن لباس نماز نخواند.

مسأله 802 :

انسان مى تواند در نماز خود را با علف وبرگ درخت بپوشاند, ولى احتياط مستحب آن است که موقعى خود را با اينها بپوشاند که چيز ديگرى نداشته باشد.

مسأله 803 :

انسان درحال نماز اگر ناچار باشد که خود را با گل بپوشاند و نمازبخواند احتياط لازم آن است که يک مرتبه ديگر مثل برهنه نماز بخواند, يعنى با ايماو اشاره .

مسأله 804 :

اگـر چيزى ندارد که در نماز خود را با آن بپوشاند, چنانچه احتمال دهد که پيدا مى کند, بنا بر احتياط واجب بايد نماز را تاخير بيندازد و اگر چيزى پيدانکرد, در آخر وقت مطابق وظيفه اش نماز بخواند.

مسأله 805 :

کسى که مى خواهد نماز بخواند, اگر براى پوشاندن خود حتى برگ درخت و علف نداشته باشد و يا گودالى هم که در آن بايستد پيدا نکند واحتمال ندهد که تا آخر وقت چيزى پيدا کـنـد که خود را با آن بپوشاند, در صورتى که احتمال بدهد که ناظر محترم او را مى بيند, نشسته نماز بخواند وبراى رکوع وسجود بقدرى خم شود که عورتش پيدا نباشد و براى سجود کمى بيشتر از رکوع خم شود ومهر رابالا بياورد و پيشانى را بر آن بگذارد و اگر اطمينان دارد که ناظر محترم او را نمى بيند, احتياط آن است که دو نماز ايستاده بخواند وموقعى که ايستاده است قبل خود رابا دست بپوشاند و در يکى از آن دو نماز, رکوع و سجود را بجا آورد و در ديگرى بجاى رکوع وسجود با سر اشاره نمايد و اگر گودالى هست که بتواند در آن بايستدبايد نماز مختار بخواند.