احکام استحاضه‌‌ (آیت الله ناصر مکارم شیرازی)

احکام استحاضه‌‌ (آیت الله ناصر مکارم شیرازی)

احکام زن مستحاضه

مسأله 405 :

در استحاضه قليله بايد زن براى هر نماز يک وضو بگيرد (بنابراحتياط واجب) و واجب است از سرايت خون به ساير اعضا جلوگيرى کند، امّا عوض کردن پنبه و دستمال واجب نيست، هر چند احتياط است. و در استحاضه کثيره واجب است سه غسل انجام دهد: يک غسل براى نماز صبح و ديگر براى نماز ظهر و عصر و سوم براى مغرب و عشا و بايد ميان اين نمازها جمع کند و احتياط مستحب آن است که علاوه بر اين، براى هر نماز يک وضو بگيرد، قبل از غسل يا بعد از آن.

مسأله 406 :

هرگاه قبل از داخل شدن وقت نماز وضو يا غسل را انجام داده باشد بايد در موقع نماز بنابر احتياط واجب، آن را اعاده کند.

مسأله 407 :

هرگاه استحاضه قليله بعد از نماز صبح کثيره شود، بايد براى نماز ظهر و عصر غسل کند و اگر بعد از نماز ظهر و عصر کثيره شود، بايد براى نماز مغرب و عشا غسل کند.

مسأله 408 :

در تمام مواردى که غسل بر او واجب مى شود اگر غسل کردن مکرّر براى او ضرر دارد، يا مايه مشقّت زياد است مى تواند به جاى آن تيمّم کند.

مسأله 409 :

در استحاضه «کثيره» يا «قليله» اگر قبل از اذان صبح براى نماز شب غسل کند يا وضو به جا آورد و نماز شب را بخواند احتياط واجب آن است که بعد از داخل شدن صبح، دو مرتبه غسل و وضو را انجام دهد.

مسأله 410 :

هرگاه زن مستحاضه قليله، نماز ظهر و عصر يا مغرب و عشا را از هم جدا بخواند، بايد براى هر کدام يک وضو بگيرد و همچنين براى نمازهاى مستحب، ولى براى مجموع نماز شب، يک وضو يا غسل کافى است و براى خواندن نماز احتياط و سجده فراموش شده و تشهّد فراموش شده و سجده سهو که بلافاصله بعد از نماز به جا مى آورد، غسل و وضو لازم نيست.

مسأله 411 :

زن مستحاضه بعد از آن که خونش قطع شد، فقط براى اولين نماز بايد کارهاى استحاضه را انجام دهد.

[81]

مسأله 412 :

هرگاه نداند استحاضه او قليله است يا کثيره، بنابر احتياط واجب بايد قبل از نماز، خود را وارسى کند و اگر نمى تواند خود را وارسى کند، احتياط آن است که هم وظيفه استحاضه کثيره را انجام دهد و هم قليله، امّا اگر حالت سابق او معلوم است کثيره يا قليله بوده مى تواند به وظيفه همان ادامه دهد.

مسأله 413 :

هرگاه زن مستحاضه بعد از نماز، خود را وارسى کند و خون نبيند، با وضويى که دارد مى تواند نماز ديگر را بخواند، هرچند بعد از مدّتى دوباره خون بيايد.

مسأله 414 :

هرگاه زن مستحاضه بداند پيش از گذشتن وقت نماز بکلّى پاک مى شود و يا به اندازه خواندن نماز، خون قطع مى گردد، بنابر احتياط واجب بايد صبر کند و هنگامى که پاک شد غسل کند، يا وضو بگيرد و نماز را بخواند.

مسأله 415 :

مستحاضه بايد بعد از غسل يا وضو فوراً مشغول نماز شود، ولى گفتن اذان و اقامه و خواندن دعاهاى قبل از نماز بلکه انتظار جماعت به اندازه معمول اشکال ندارد و در نماز نيز، مى تواند مستحبّات، مثل قنوت و مانند آن را انجام دهد.

مسأله 416 :

هرگاه خون به بيرون جريان دارد چنانچه براى او ضرر نداشته باشد بايد پيش از غسل و بعد از آن بوسيله پنبه و مانند آن از بيرون آمدن خون جلوگيرى کند، ولى اگر اين کار مشقّت زياد دارد، لازم نيست.

مسأله 417 :

هرگاه در موقع غسل خون قطع نشود، ضررى براى غسل ندارد، خواه ترتيبى باشد يا ارتماسى.

مسأله 418 :

زن مستحاضه بايد روزه ماه رمضان را بگيرد و در صورتى روزه

او صحيح است که غسل نماز مغرب و عشاى شبى که مى خواهد فرداى آن

را روزه بگيرد به جا آورد و همچنين غسلهاى روزى را که روزه است (بنابر

احتياط واجب).

مسأله 419 :

هرگاه زن روزه دار بعد از نماز ظهر و عصر مستحاضه شود براى روزه آن روز غسلى ندارد.

مسأله 420 :

اگر در بين نماز، استحاضه قليله زن، کثيره شود بايد نماز را رها کند و

[82]

غسل نمايد و از نو بخواند و در صورتى که براى غسل وقت ندارد تيمّم کند، ولى اگر براى تيمّم هم وقت ندارد بايد همان نماز را تمام کرده و بنابر احتياط واجب قضا نمايد.

مسأله 421 :

هرگاه استحاضه کثيره زن، قليله شود، بايد براى نماز اوّل غسل کند و براى نمازهاى بعد وضو بگيرد.

مسأله 422 :

مستحاضه کثيره، هرگاه غسلهاى روزانه خود را انجام دهد براى اعمال ديگر مانند طواف و نماز قضا و نماز آيات و نماز شب، غسل ديگرى بر او واجب نيست تنها بايد وضو بگيرد.

مسأله 423 :

زن مستحاضه مى تواند نماز قضا بخواند، ولى براى هر نماز بنابر احتياط واجب بايد يک وضو بگيرد، ولى براى خواندن نوافل روزانه، همان وضوى نماز واجب کافى است و همچنين براى تمام نماز شب يک وضو کفايت مى کند، به شرط اين که پشت سر هم به جا آورد.

مسأله 424 :

هر خونى که از زن خارج شود و شرايط حيض و نفاس را نداشته

باشد و مربوط به بکارت يا زخم يا جراحتّى در رحم نبوده باشد، خون

استحاضه است.

مسأله 425 :

هرگاه شک کند که خون، از زخم است يا نه و ظاهر حال او سلامت است، خون استحاضه حساب مى شود، امّا اگر وضع حال او مشکوک باشد که خون از زخم است يا غير آن، احکام استحاضه ندارد.

این موضوعات را نیز بررسی کنید:

نظر سایر مراجع

Powered by TayaCMS