احکام دفن میت (آیت الله میرزا جواد تبریزی (ره))

احکام دفن میت (آیت الله میرزا جواد تبریزی (ره))

احکام دفـن

مسأله 612 :

واجب است ميت را طوري در زمين دفن کنند که بوي او بيرون نيايد و درندگان هم نتوانند بدنش را بيرون آورند و در صورتي که ترس درنده و نزديک شدن انساني که از بوي ميت اذيت شود در بين نباشد احتياط واجب آن است که گودي قبر به همان اندازه مذکور در بالا باشد، و اگر ترس آن باشد که جانور بدن او را بيرون آورد، بايد قبر را با آجر و مانند آن محکم کنند.

مسأله 613 :

اگر دفن ميت در زمين ممکن نباشد مي توانند به جاي دفن، او را در بنا يا تابوت بگذارند.

مسأله 614 :

ميت را بايد در قبر به پهلوي راست طوري بخوابانند که جلوي بدن او رو به قبله باشد.

مسأله 615 :

اگر کسي در کشتي بميرد چنانچه جسد او فاسد نمي شود و بودن او در کشتي مانعي ندارد بايد صبر کنند تا به خشکي برسند و او را در زمين دفن کنند، وگرنه بايد در کشتي غسلش بدهند و حنوط و کفن کنند و پس از خواندن نماز ميّت چيز سنگيني به پايش ببندند و به دريا بيندازند يا او را در خمره بگذارند و درش را ببندند و به دريا بيندازند و اگر ممکن است بايد او را در جايي بيندازند که فوراً طعمه حيوانات نشود.

مسأله 616 :

اگر بترسند که دشمن، قبر ميت را بشکافد و بدن او را بيرون آورد و گوش يا بيني يا اعضاي ديگر او را ببرد چنانچه ممکن باشد بايد به طوري که در مسأله پيش گفته شد او را به دريا بيندازند.

مسأله 617 :

مخارج انداختن در دريا و مخارج و محکم کردن قبر ميت را در صورتي که لازم باشد بايد از اصل مال ميت بردارند.

مسأله 618 :

اگر زن کافره بميرد و بچه در شکم او مرده باشد، چنانچه پدر بچه مسلمان باشد، بايد زن را در قبر به پهلوي چپ پشت به قبله بخوابانند که روي بچه به طرف قبله باشد بلکه اگر هنوز روح هم به بدن او داخل نشده باشد، بنابر احتياط واجب بايد به همين دستور عمل کنند.

مسأله 619 :

دفن مسلمان در قبرستان کفار و دفن کافر در قبرستان مسلمانان جائز نيست.

مسأله 620 :

دفن مسلمان در جايي که بي احترامي به او باشد مانند جايي که خاکروبه و کثافت مي ريزند، جايز نيست.

مسأله 621 :

ميت را نبايد در جاي غصبي دفن کنند و دفن کردن در جايي که براي غير دفن کردن وقف شده مثل مسجد و حسينيه جايز نيست.

مسأله 622 :

دفن ميّت در قبر مرده ديگر جائز نيست مگر آن که قبر، کهنه شده باشد و ميت اوّلي از بين رفته باشد.

مسأله 623 :

چيزي که از ميّت جدا مي شود، اگرچه مو و ناخن و دندانش باشد، بايد با او دفن شود، و دفن ناخن و دنداني که در حال زندگي از انسان جدا مي شود مستحب است.

مسأله 624 :

اگر کسي در چاه بميرد و بيرون آوردنش ممکن نباشد بايد در چاه را ببندند و همان چاه را قبر او قرار دهند.

مسأله 625 :

اگر بچه در رحم مادر بميرد و ماندنش در رحم براي مادر خطر داشته باشد بايد به آسانترين راه او را بيرون آورند، و چنانچه ناچار شوند که او را قطعه قطعه کنند اشکال ندارد، ولي بايد به وسيله شوهرش اگر اهل فن است يا زني که اهل فن باشد او را بيرون بياورند و اگر ممکن نيست مرد محرمي که اهل فن باشد، و اگر آن هم ممکن نشود مرد نامحرمي که اهل فن باشد بچه را بيرون بياورد، و در صورتي که آن هم پيدا نشود کسي که اهل فن نباشد مي تواند بچه را بيرون آورد.

مسأله 626 :

هرگاه مادر بميرد و بچه در شکمش زنده باشد اگرچه اميد زنده ماندن طفل را نداشته باشند به وسيله کساني که در مسأله پيش گفته شد پهلوي چپ او را بشکافند و بچه را بيرون آورند و دوباره بدوزند.

این موضوعات را نیز بررسی کنید:

نظر سایر مراجع

Powered by TayaCMS